ALLAH’IN SEVDİĞİ KULLARIN NİTELİKLERİ
Allah’ın sevdiği kulların niteliklerini ahlak haline getirmeye teşvik ve bunları kazanmaya çalışmak….
Yüce Allah (c.c) şöyle buyurmuştur:
<< De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyunuz. Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah , çok bağışlayan ve merhamet edendir.>> (Âl-i İmrân: 31)
<< Ey iman edenler, sizden kim dininden dönerse Allah da, kendisinin onları sevdiği onların da Allah’ı sevdiği bir topluluk getirir. Bu topluluk , müminlere karşı alçak gönüllü, kafirlere karşı güçlüdür. Allah yolunda savaşırlar, kınayanın kınamasından korkmazlar. Bu ise Allah’ın bir lütfudur. Bunu dilediğine verir. Allah, lütfu geniştir ve her şeyi çok iyi bilendir.>> ( Mâide: 54)
HADİSLER
Ebû Hureyre (r.a), Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu, demiştir:
“ Şüphesiz Yüce Allah şöyle buyurmuştur:
“ Kim, benim dostuma (velime) düşmanlık yaparsa ben ona harp ilan ederim. Kulum, kendisine farz kıldığım bir şeyden bence daha sevimli bir şey ile bana yaklaşamamıştır. Kulum farzların dışındaki nafile ibadetlerlebana sürekli yaklaşır. Sonunda ben onu severim. Onu sevdiğimde ; duyan kulağı, gören gözü, tutan eli, yürüyen ayağı olurum. Benden bir şey isterse ona kendisine veririm. Bir şeyden dolayı bana sığınırsa onu korurum.”
(Buhârî)
******************
Ebû Hureyre (r.a)’dan. Hz. Peygamber (s.a.v):
“ Allah bir kulu sevdiğinde Cebrâil’e:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmektedir, bu nedenle sen de onu sev” diye seslenir. Cebrâil de onu sever ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah , falan kulu sevmektedir, bu nedenle siz de onu seviniz.” Diye seslenir. Sema ehli de onu sever. Sonra bu kimsenin yeryüzüne sevgi ve kabulü konulur.” Buyurmuştur.
( Müttefekun aleyh )
Müslim’in rivayetinde ise Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Allah bir kulu sevdiğinde Cebrâil’i çağırır ve:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmektedir, bu nedenle sen de onu sev” diye seslenir. Cebrâil de onu sever ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah , falan kulu sevmektedir, bu nedenle siz de onu seviniz.” Diye seslenir. Sema ehli de onu sever. Sonra bu kimsenin yeryüzüne sevgi ve kabulü konulur.
Bir kimseyi sevmediğinde ise Cebrâil’i çağırır ve ona:
“Ben falanı sevmiyorum, bu nedenle sen de onu sevme” diye buyurur. Cebrâil de onu sevmez ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmemektedir, bu nedenle siz de onu sevmeyiniz.”Diye seslenir. Sema ehli de onu sevmez. Sonra bu kimse için yeryüzüne bir nefret konulur.”
****************
Âişe (r.a)’dan. Rasûlullah (s.a.v), bir kimseyi askeri birliğin başına göndermişti. Bu kimse arkadaşlarına namazda kıraat ettiğinde “ Kulhüvellahü Ehad” suresi ile bitiriyordu.Seferden döndüklerinde bu durumu Rasûlullah (s.a.v)’e bildirdiler. O da:
“ Sorun bakalım , niçin böyle yapmış” buyurdu. O kimseye sordular, o da:
“ Çünkü bu sure Rahman’ın sıfatıdır ve ben bunu okumayı seviyorum” dedi.
Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v):
“ Ona haber verin ki Allah da onu sevmektedir.” Buyurdu.
(Müttefekun aleyh)
Kaynak: Riyâzü’s-Sâlihîn
S: 227 – 228 - 229
Allah’ın sevdiği kulların niteliklerini ahlak haline getirmeye teşvik ve bunları kazanmaya çalışmak….
Yüce Allah (c.c) şöyle buyurmuştur:
<< De ki: Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyunuz. Allah da sizi sevsin ve günahlarınızı bağışlasın. Allah , çok bağışlayan ve merhamet edendir.>> (Âl-i İmrân: 31)
<< Ey iman edenler, sizden kim dininden dönerse Allah da, kendisinin onları sevdiği onların da Allah’ı sevdiği bir topluluk getirir. Bu topluluk , müminlere karşı alçak gönüllü, kafirlere karşı güçlüdür. Allah yolunda savaşırlar, kınayanın kınamasından korkmazlar. Bu ise Allah’ın bir lütfudur. Bunu dilediğine verir. Allah, lütfu geniştir ve her şeyi çok iyi bilendir.>> ( Mâide: 54)
HADİSLER
Ebû Hureyre (r.a), Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurdu, demiştir:
“ Şüphesiz Yüce Allah şöyle buyurmuştur:
“ Kim, benim dostuma (velime) düşmanlık yaparsa ben ona harp ilan ederim. Kulum, kendisine farz kıldığım bir şeyden bence daha sevimli bir şey ile bana yaklaşamamıştır. Kulum farzların dışındaki nafile ibadetlerlebana sürekli yaklaşır. Sonunda ben onu severim. Onu sevdiğimde ; duyan kulağı, gören gözü, tutan eli, yürüyen ayağı olurum. Benden bir şey isterse ona kendisine veririm. Bir şeyden dolayı bana sığınırsa onu korurum.”
(Buhârî)
******************
Ebû Hureyre (r.a)’dan. Hz. Peygamber (s.a.v):
“ Allah bir kulu sevdiğinde Cebrâil’e:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmektedir, bu nedenle sen de onu sev” diye seslenir. Cebrâil de onu sever ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah , falan kulu sevmektedir, bu nedenle siz de onu seviniz.” Diye seslenir. Sema ehli de onu sever. Sonra bu kimsenin yeryüzüne sevgi ve kabulü konulur.” Buyurmuştur.
( Müttefekun aleyh )
Müslim’in rivayetinde ise Rasûlullah (s.a.v) şöyle buyurmuştur:
"Allah bir kulu sevdiğinde Cebrâil’i çağırır ve:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmektedir, bu nedenle sen de onu sev” diye seslenir. Cebrâil de onu sever ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah , falan kulu sevmektedir, bu nedenle siz de onu seviniz.” Diye seslenir. Sema ehli de onu sever. Sonra bu kimsenin yeryüzüne sevgi ve kabulü konulur.
Bir kimseyi sevmediğinde ise Cebrâil’i çağırır ve ona:
“Ben falanı sevmiyorum, bu nedenle sen de onu sevme” diye buyurur. Cebrâil de onu sevmez ve semâ ehline:
“ Şüphesiz Allah, falan kulu sevmemektedir, bu nedenle siz de onu sevmeyiniz.”Diye seslenir. Sema ehli de onu sevmez. Sonra bu kimse için yeryüzüne bir nefret konulur.”
****************
Âişe (r.a)’dan. Rasûlullah (s.a.v), bir kimseyi askeri birliğin başına göndermişti. Bu kimse arkadaşlarına namazda kıraat ettiğinde “ Kulhüvellahü Ehad” suresi ile bitiriyordu.Seferden döndüklerinde bu durumu Rasûlullah (s.a.v)’e bildirdiler. O da:
“ Sorun bakalım , niçin böyle yapmış” buyurdu. O kimseye sordular, o da:
“ Çünkü bu sure Rahman’ın sıfatıdır ve ben bunu okumayı seviyorum” dedi.
Bunun üzerine Rasûlullah (s.a.v):
“ Ona haber verin ki Allah da onu sevmektedir.” Buyurdu.
(Müttefekun aleyh)
Kaynak: Riyâzü’s-Sâlihîn
S: 227 – 228 - 229
