Baykuşlar geceleri ortaya çıkan ve tüm kıtalarda görülebilen yırtıcı kuşlardır.
Tipik Özellikler
Baykuşlar geceleri ortaya çıkan ve tüm kıtalarda görülebilen yırtıcı kuşlardır. Bir bakıma kısa boyunlu şahinlere benzerler, ama gözleri içeri değil dışarı doğrudur. Bunun yanında gözlerini çevreleyen ve tüylerle kaplı halkalar vardır. Bu garip özelliklerinden dolayı dışardan bakıldığında çok zeki bir görünüme sahiptirler, bu yüzden olacak ki baykuş bilgeliğin sembolüdür. Gün ışığında kısmen görebilirler, ancak gözleri aslında gece görüşü için dizayn edilmiştir ve baykuşların çoğu günü mağaralarda veya ağaç oyuklarında uyuyarak geçirirler. Tüyleri o kadar yumuşak ve kabarıktır ki uçtuklarında neredeyse hiç ses çıkarmazlar.
Baykuşların boyutları bulundukları yere göre çeşitlilik gösterir. Örneğin ABD’nin güney batısında bulunan pigme baykuşları yalnızca 15 cm. boyunda iken, Avustralya’daki atmaca baykuşlarının boyları 60 cm.’ye, kanatlarını açtıklarında ise 1.5 m.’ye çıkabilmektedir.
Baykuşların çoğu diğer hayvanların – özellikle şahinlerin – terk ettiği yuvalara el koyar ve yerleşirler. Hatta bazıları köpek kulübelerini bile gasp edebilirler!
[h=2]Baykuşların Beslenmesi[/h]
Baykuşlar kara kaplumbağaları, kemirgenler, kurbağalar, böcekler ve küçük kuşlarla beslenirler. Yani baykuş türlerinin çoğu küçük memelilerle beslenirken, tropik bölgelerde yaşayan türler daha çok böcek yakalama konusunda uzmanlaşmışlardır. Bazı büyük baykuşlar ise küçük bir geyiği bile avlayabilir! Bunun yanında balıklarla beslenen baykuşlar da vardır.
Kuzey Amerika’da bulunan büyük boynuzlu baykuş, korkusuz bir avcıdır. Büyük hayvanlara saldırır, özellikle tavşanlara...
Baykuşların Kendini Koruması
Orta boydaki ve büyük baykuş türlerinin tümü kendisine çok yaklaşan herhangi bir canlıya hiç tereddüt etmeden saldırır, insanlara bile. Genellikle ayaklarındaki pençelerle davetsiz misafirlerinin yüz ve gözlerine doğru saldırırlar. Baykuş saldırılarından dolayı gözlerini kaybeden insanlarla ilgili pek çok dosya vardır. Tabi bir de vahşilikleri ile ünlü büyük gri baykuşlar vardır. Bunlar özellikle yuvaları ve yavruları tehlikede olduğu zaman büyük bir gayretle onları korurlar.
[h=2]Baykuşların Üremesi[/h]
Baykuşlar bir seferde bir ila onüç yumurta yumurtlarlar. Bu sayı mevsime ve baykuşun türüne göre değişir, ama genellikle üç veya dörttür. Yumurtaları yuvarlak ve beyazdır, bazen üstlerinde lekeler bulunabilir.
Kuluçka dönemi dişi baykuş ilk yumurtayı yumurtladığında başlar ve birçok baykuş türünde bu süre 30 gündür. Yumurtlama süresinin birkaç gün sürdüğü düşünülürse, yavruların yumurtadan çıkma süresi de buna göre birkaç günde gerçekleşir. Bu yüzden yuvada bulunan her bir yeni doğmuş yavrunun büyüklüğü farklıdır. Daha önce doğan büyük yavrular genellikle annelerinden kardeşlerine göre daha fazla yiyecek alırlar. Ancak çoğu zaman bir yuvadaki tüm yavruların hayatta kalması zordur, özellikle yiyecek de yeterli değilse.
Bir yavru baykuş hayatının ilk günlerinde tamamen yalnız başınadır. Yumurtayı ilk kırmaya başladığı anlarda ebeveynleri tarafından fark edilmezse dışardan gelebilecek saldırılara karşı savunmasız kalabilir. Çoğu zaman yavrulardan en küçüğü aç kalır, hatta kardeşleri tarafından öldürülür. Bu olay dışardan bakıldığında çok zalimce görülse de aslında tüm ailenin hayatta kalabilmesi ve soyunu devam ettirebilmesi için gereklidir. Yeni doğan kuşak sadece eldeki yiyecek imkanlarına göre hayatını devam ettirmekte ve yetişkin olunca da yuvadan ayrılıp ayrı bir döl meydana getirebilmektedirler. Eğer tüm yavrular eşit miktarda yiyecek ile beslenselerdi ilerde hepsinin aç kalıp ölme, dolayısıyla ailenin tüm bireylerinin ortadan kalkma riski olabilirdi
Tipik Özellikler
Baykuşlar geceleri ortaya çıkan ve tüm kıtalarda görülebilen yırtıcı kuşlardır. Bir bakıma kısa boyunlu şahinlere benzerler, ama gözleri içeri değil dışarı doğrudur. Bunun yanında gözlerini çevreleyen ve tüylerle kaplı halkalar vardır. Bu garip özelliklerinden dolayı dışardan bakıldığında çok zeki bir görünüme sahiptirler, bu yüzden olacak ki baykuş bilgeliğin sembolüdür. Gün ışığında kısmen görebilirler, ancak gözleri aslında gece görüşü için dizayn edilmiştir ve baykuşların çoğu günü mağaralarda veya ağaç oyuklarında uyuyarak geçirirler. Tüyleri o kadar yumuşak ve kabarıktır ki uçtuklarında neredeyse hiç ses çıkarmazlar.
Baykuşların boyutları bulundukları yere göre çeşitlilik gösterir. Örneğin ABD’nin güney batısında bulunan pigme baykuşları yalnızca 15 cm. boyunda iken, Avustralya’daki atmaca baykuşlarının boyları 60 cm.’ye, kanatlarını açtıklarında ise 1.5 m.’ye çıkabilmektedir.
Baykuşların çoğu diğer hayvanların – özellikle şahinlerin – terk ettiği yuvalara el koyar ve yerleşirler. Hatta bazıları köpek kulübelerini bile gasp edebilirler!
[h=2]Baykuşların Beslenmesi[/h]
Baykuşlar kara kaplumbağaları, kemirgenler, kurbağalar, böcekler ve küçük kuşlarla beslenirler. Yani baykuş türlerinin çoğu küçük memelilerle beslenirken, tropik bölgelerde yaşayan türler daha çok böcek yakalama konusunda uzmanlaşmışlardır. Bazı büyük baykuşlar ise küçük bir geyiği bile avlayabilir! Bunun yanında balıklarla beslenen baykuşlar da vardır.
Kuzey Amerika’da bulunan büyük boynuzlu baykuş, korkusuz bir avcıdır. Büyük hayvanlara saldırır, özellikle tavşanlara...
Baykuşların Kendini Koruması
Orta boydaki ve büyük baykuş türlerinin tümü kendisine çok yaklaşan herhangi bir canlıya hiç tereddüt etmeden saldırır, insanlara bile. Genellikle ayaklarındaki pençelerle davetsiz misafirlerinin yüz ve gözlerine doğru saldırırlar. Baykuş saldırılarından dolayı gözlerini kaybeden insanlarla ilgili pek çok dosya vardır. Tabi bir de vahşilikleri ile ünlü büyük gri baykuşlar vardır. Bunlar özellikle yuvaları ve yavruları tehlikede olduğu zaman büyük bir gayretle onları korurlar.
[h=2]Baykuşların Üremesi[/h]
Baykuşlar bir seferde bir ila onüç yumurta yumurtlarlar. Bu sayı mevsime ve baykuşun türüne göre değişir, ama genellikle üç veya dörttür. Yumurtaları yuvarlak ve beyazdır, bazen üstlerinde lekeler bulunabilir.
Kuluçka dönemi dişi baykuş ilk yumurtayı yumurtladığında başlar ve birçok baykuş türünde bu süre 30 gündür. Yumurtlama süresinin birkaç gün sürdüğü düşünülürse, yavruların yumurtadan çıkma süresi de buna göre birkaç günde gerçekleşir. Bu yüzden yuvada bulunan her bir yeni doğmuş yavrunun büyüklüğü farklıdır. Daha önce doğan büyük yavrular genellikle annelerinden kardeşlerine göre daha fazla yiyecek alırlar. Ancak çoğu zaman bir yuvadaki tüm yavruların hayatta kalması zordur, özellikle yiyecek de yeterli değilse.
Bir yavru baykuş hayatının ilk günlerinde tamamen yalnız başınadır. Yumurtayı ilk kırmaya başladığı anlarda ebeveynleri tarafından fark edilmezse dışardan gelebilecek saldırılara karşı savunmasız kalabilir. Çoğu zaman yavrulardan en küçüğü aç kalır, hatta kardeşleri tarafından öldürülür. Bu olay dışardan bakıldığında çok zalimce görülse de aslında tüm ailenin hayatta kalabilmesi ve soyunu devam ettirebilmesi için gereklidir. Yeni doğan kuşak sadece eldeki yiyecek imkanlarına göre hayatını devam ettirmekte ve yetişkin olunca da yuvadan ayrılıp ayrı bir döl meydana getirebilmektedirler. Eğer tüm yavrular eşit miktarda yiyecek ile beslenselerdi ilerde hepsinin aç kalıp ölme, dolayısıyla ailenin tüm bireylerinin ortadan kalkma riski olabilirdi