Söyle ey âşık şair gönüllerin diline
Uzansın elin cümle gönüllerin eline
Öğren gönülleri sevmeyi erkân yolunu
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Dallarında dökülmesin nefret ile gazel
Al gönlünü kendinle sen haydi bize gel
Sevmeyi sevilmeyi öğretelim güzel güzel
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Çırpındıkça batarsın çırpınan kuşlar gibi
Nefreti yaşadıkça batarsın gemi gibi
Yeter yalnızlıkla gördün sen kuyu dibi
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Gönülleri seven ol ozanlar gibi sende sev
Sevdikçe küçülmezsin olursun gönüllere ev
Merhaba de ey cana canlar merhaba olma dev
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Cümle sorularını sor olmasın toptan
Ahirette verilecek hesap elbet o an
Sana boş bırakılmaz bilesin bu meydan
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Hakikat imanla teslimiyettir Rahmana gör efendi
Kaçtıkça batarsın nefis şeytan köle yapar vuru kilidi
Nefis şeytanla dünyaya kananlardan baksana kim güldü
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Aklı başından dünya malı almasın gitmesin
Ömür boş yolda boşuna heder olup bitmesin
Ayrılık rüzgârı seni kapıp uzaklara götürmesin
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Kul Mehmet’im dünyada ahiretini inşa et
Durma insanları canları sende biraz gülümset
İnsanları sev gönülleri sevmeleri için razı et
Cümle gönülleri kavuştur sen birbirine
Mehmet Aluç © Kul Mehmet
Son düzenleme:
