EFENDİM!..SENSİZ ÇAĞ ÜŞÜYOR EFENDİM…
İnsanlığın güzeli, güzel insan… İyiliğin ve hayrın temsilcisi… Efendim…
Ey yeryüzüne sevgiyi,merhameti ve adaleti getiren güzel insan…
Sen olmayınca yetimler,garipler kime sığınacak, kim okşayacak yetim çocukların başlarını..Yetimler,garipler Sensiz kaldı efendim, yüreğinin sıcaklığını Senden alanlar da olmasa..
Sen tutardın elimizden,cennete doğru götürürdün… Şaşkınlar senin rehberliğinde doğru yola erişti… Sen olmayınca nicemiz yolunu şaşırdı Efendim…
Sen ışığımızdın Efendim,Senin o pâk yüzün, o nurlu kalbin aydınlatırdı bizi… Işığımızı söndürdüler Efendim, güneşimize kastetti yarasalar… Bülbüller kovuldu şehirlerimizden… Güvercinlerin kanatları kırıldı… Güller koparıldı…
Senin sıcacık yüreğin yüreğimiz ısıtırdı efendim… Sen olmayınca insanlar üşüyor, yürekler üşüyor efendim… Sen olmayınca çağ üşüyor..yüreğinin sıcaklığını senden alanlar da olmasa…
Gül efendim,güzel efendim.. yine de kainat üzerinde her ne güzellik varsa Senden kalanlar..Senin aydınlığınla aydınlananlar…
Efendim… gül efendim, güzel Efendim…benim efendim…canım efendim…
Sen tabibimizdin, Sen sevdiğimizdin efendim… Ne zaman dara düşsek, ne zaman yüreklerimiz ve yeryüzü bizi sıksa sana koşardık, bilirdik ki Senin yüreğin okyanuslardan genişti… Şimdi kimlere koşalım efendim,nurunu Senden alanlar da olmasa…