Erbâb:
f. Ulu, ulvi, âlâ.
* Reis, başkan, şef.
Erbâb:
(Rab. C.) Sahipler.
* Rabler, Terbiyeciler.
* Bâtıl ilâhlar.
* Türkçede diğer bir mânası: Maharet sahibi, elinden iyi iş çıkan kimse. Bir işin ehli.
Erbâb-ı denâet:
Alçak ve rezil kimseler.
Erbâb-ı garaz:
f. Garaz sahibleri, kötü niyetliler.
Erbâb-ı siyer:
Tarihçiler. Peygamberimiz Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) hayatını bilenler.
K:Yeni Lûgat
f. Ulu, ulvi, âlâ.
* Reis, başkan, şef.
Erbâb:
(Rab. C.) Sahipler.
* Rabler, Terbiyeciler.
* Bâtıl ilâhlar.
* Türkçede diğer bir mânası: Maharet sahibi, elinden iyi iş çıkan kimse. Bir işin ehli.
Erbâb-ı denâet:
Alçak ve rezil kimseler.
Erbâb-ı garaz:
f. Garaz sahibleri, kötü niyetliler.
Erbâb-ı siyer:
Tarihçiler. Peygamberimiz Resul-i Ekrem'in (A.S.M.) hayatını bilenler.
K:Yeni Lûgat
