Ezan Duasında geçen Ve'd-deraceter refîate ilavesinin kaynağı var mıdır?
Evet “Ve’d-deracete’r-refî'ate" ifadesi İbn Sinni’nin Cabir b. Abdullah’tan yaptığı rivayette (Amelu’l-yevmi ve’l-leyle, 1/87) geçiyor.
Ancak sahih hadis kaynaklarında, yine Hz. Cabir’den yapılan rivayette (diğer bütün ifadeler aynı olmakla beraber) bu ifadeye yer verilmemiştir. (bk. Buhari; Ezan, 8, tefsiru sureti 17,11; Ebu Davud, Salat, 37; Tirmizi, Salat,157; Nesaî, Ezan, 38; İbn Mace, Ezan, 4)
Bu kaynakların hepsinde Hz. Cabir’den naklen aktarılan hadis rivayetleri şöyledir:
“Her kim müezzinin okuduğu ezanı dinledikten sonra: ‘Allahümme Rabbe hazihi’d-da’veti’t-tammeti ve’s-salati’l-kaimeti Ati Muhammeden el-vesilete ve’l-fazilete ve’b-ashü mekamen mahmüdeni’l-lezî veadtehu’ derse kıyamet günü ona şefaatim hasıl olur”.
Kütüb-ü Sittenin bu sahih kaynaklarında “Ve’d-deracete’r -refîate" ifadesine yer verilmemesi, İbn Sinni’nin rivayetinin -ilgili fazlalık hususunda- zayıf olduğunun göstergesidir.
Nitekim, İmam Sahavi, “Ve’d-deracete’r -refîate" fazlılığının “müdrec” olduğunu (fazladan hadisin metninin içine katıldığını), bununla ilgili herhangi bir hadis rivayeti görmediğini belirtmiştir. (bk. es-Sahavî, el-Makasıdu’l-Hasene, 1405/1985, 1/343; Aliyyu’l-Kari, Mirkatu’l-Mefatih, Beyrut, 1422/2002, 2/561)
İbn Hacer de bu konuyla ilgili rivayetlerin hiç birinde “Ve’d-deracete’r-refîate" ifadesinin bulunmadığını söylemiştir. (bk. İbn Hacer, et-Telhisu’l-habir, Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 1419/1989, 1/518)
Kaynak: sorularlaislamiyet.com/soru/228764/ezan-duasinda-gecen-ve-d-deraceter-refiate-ilavesinin-kaynagi-var-midir.html
Evet “Ve’d-deracete’r-refî'ate" ifadesi İbn Sinni’nin Cabir b. Abdullah’tan yaptığı rivayette (Amelu’l-yevmi ve’l-leyle, 1/87) geçiyor.
Ancak sahih hadis kaynaklarında, yine Hz. Cabir’den yapılan rivayette (diğer bütün ifadeler aynı olmakla beraber) bu ifadeye yer verilmemiştir. (bk. Buhari; Ezan, 8, tefsiru sureti 17,11; Ebu Davud, Salat, 37; Tirmizi, Salat,157; Nesaî, Ezan, 38; İbn Mace, Ezan, 4)
Bu kaynakların hepsinde Hz. Cabir’den naklen aktarılan hadis rivayetleri şöyledir:
“Her kim müezzinin okuduğu ezanı dinledikten sonra: ‘Allahümme Rabbe hazihi’d-da’veti’t-tammeti ve’s-salati’l-kaimeti Ati Muhammeden el-vesilete ve’l-fazilete ve’b-ashü mekamen mahmüdeni’l-lezî veadtehu’ derse kıyamet günü ona şefaatim hasıl olur”.
Kütüb-ü Sittenin bu sahih kaynaklarında “Ve’d-deracete’r -refîate" ifadesine yer verilmemesi, İbn Sinni’nin rivayetinin -ilgili fazlalık hususunda- zayıf olduğunun göstergesidir.
Nitekim, İmam Sahavi, “Ve’d-deracete’r -refîate" fazlılığının “müdrec” olduğunu (fazladan hadisin metninin içine katıldığını), bununla ilgili herhangi bir hadis rivayeti görmediğini belirtmiştir. (bk. es-Sahavî, el-Makasıdu’l-Hasene, 1405/1985, 1/343; Aliyyu’l-Kari, Mirkatu’l-Mefatih, Beyrut, 1422/2002, 2/561)
İbn Hacer de bu konuyla ilgili rivayetlerin hiç birinde “Ve’d-deracete’r-refîate" ifadesinin bulunmadığını söylemiştir. (bk. İbn Hacer, et-Telhisu’l-habir, Daru’l-Kütübi’l-İlmiye, 1419/1989, 1/518)
Kaynak: sorularlaislamiyet.com/soru/228764/ezan-duasinda-gecen-ve-d-deraceter-refiate-ilavesinin-kaynagi-var-midir.html
Moderatörün son düzenlenenleri:
