Filistinli Çocuklara-
Sen ağla, sen ağla filistinli kız,
Zalimleri gözyaşların boğacak.
Bu karanlık devir geçmez sancısız,
Güneş senin gözlerinden doğacak...
Ne yakılır, ne gömülür gerçekler,
Düş görürken kurşunlandı bebekler,
Kundaklasın gül kokulu melekler...
Dünya utanmayı bilir mi sandın?
Çağırsan imdada gelir mi sandın?
Sağır, dilsiz duvar olmuş vicdanlar,
Yürek yakan feryadını kim anlar?
Tarihin koynunda mutlu zamanlar,
O saltanat sürenlere veyl olsun!
Toprağını verenlere veyl olsun!
’Ey çocuklarını öpen babalar’
Orda tanka taş atıyor balalar,
Sarılır mı kalblerdeki yaralar,
Heyhat,ellerinden tutan olmadı.
Sesine sesini katan olmadı...
Sen güzel günlerin hayalini kur!
Artık söz manasız, çatlasın şuur.
Bu yangın sönmezse, gökler tutuşur.
Bir medeniyet ki, vahşet sanatı .
Kendi öz yurdunda zindan hayatı.
Bir gece sen uğurladın Habibi,
Ah Kudüs ah, şehirlerin garibi,
Bir gün gelir, Selehattin Eyyubi
Yine huzur çiçekleri açacak.
Gönül burçlarına dikilsin sancak.
Sen ağla, sen ağla filistinli kız,
Zalimleri gözyaşların boğacak.
Bu karanlık devir geçmez sancısız,
Güneş senin gözlerinden doğacak
sen orada ölürken garip kuşlar gibi BEN UTANCIMDAN AĞLAMIŞIM ÇOK MU KÜÇÜĞÜM?
Sen ağla, sen ağla filistinli kız,
Zalimleri gözyaşların boğacak.
Bu karanlık devir geçmez sancısız,
Güneş senin gözlerinden doğacak...
Ne yakılır, ne gömülür gerçekler,
Düş görürken kurşunlandı bebekler,
Kundaklasın gül kokulu melekler...
Dünya utanmayı bilir mi sandın?
Çağırsan imdada gelir mi sandın?
Sağır, dilsiz duvar olmuş vicdanlar,
Yürek yakan feryadını kim anlar?
Tarihin koynunda mutlu zamanlar,
O saltanat sürenlere veyl olsun!
Toprağını verenlere veyl olsun!
’Ey çocuklarını öpen babalar’
Orda tanka taş atıyor balalar,
Sarılır mı kalblerdeki yaralar,
Heyhat,ellerinden tutan olmadı.
Sesine sesini katan olmadı...
Sen güzel günlerin hayalini kur!
Artık söz manasız, çatlasın şuur.
Bu yangın sönmezse, gökler tutuşur.
Bir medeniyet ki, vahşet sanatı .
Kendi öz yurdunda zindan hayatı.
Bir gece sen uğurladın Habibi,
Ah Kudüs ah, şehirlerin garibi,
Bir gün gelir, Selehattin Eyyubi
Yine huzur çiçekleri açacak.
Gönül burçlarına dikilsin sancak.
Sen ağla, sen ağla filistinli kız,
Zalimleri gözyaşların boğacak.
Bu karanlık devir geçmez sancısız,
Güneş senin gözlerinden doğacak
sen orada ölürken garip kuşlar gibi BEN UTANCIMDAN AĞLAMIŞIM ÇOK MU KÜÇÜĞÜM?
