*Bir gün bir Yahudi, yanına iki de yalancı şahit buldu, Cenâb-ı Peygambere gidip dedi ki:
— Senin Eshabından şu zat, benim devemi çaldı. İşte şahitlerim de burada.
Peygamber efendimiz şahitlere sordu, (Evet bu deve bunun) dediler. Bunun üzerine Eshab-ı kiramdan o zatı çağırdı, dedi ki:
— Bak, hakkında şikâyet var.
— Ne oldu ya Resulallah?
— Sen bu gece bir deve çalmışsın.
— Ben mi, kimin devesini?
— İşte bu Yahudi’nin devesini...
— O deveyi ben satın aldım, çalmadım yâ Resulallah.
— Devenin onun olduğuna dair şahitler var, peki deveyi satın aldığına dair senin şahidin var mı?
— Ya Resulallah, ben deveyi daha yeni aldım, gören, bilen yok. Şahitler satın aldığımı bilmedikleri için*
deveyi hâlâ onun sanıyorlar.
— Satın aldığına dair şahidin yoksa, deve Yahudi’ye verilecek.
Hem deve gidecek, hem hırsızlık yaptı diye, gerekli ceza verilecek, ele güne rezil olacak
O sahabi, (Yâ Resulallah bana iki dakika müsaade eder misin?) dedi.
Sonra bir tarafa gitti, iki rekât namaz kıldı, elini açıp şöyle dua
etti:
(Yâ Rabbi, ben her gece uyumadan önce, Cenab-ı Peygambere, hiç
aksatmadan, hep on salevat-ı şerife okudum. Eğer bu senin indinde
makbul olduysa, beni bu sıkıntıdan kurtar!)
Dua edip gelir gelmez, deve ayağa kalkıp, (Yâ Resulallah bu Yahudi
yalan söylüyor. Deveyi bu zata sattı. Ben bu zatın devesiyim) dedi.
Deve konuşunca, Yahudi korkup, deve nasıl konuşur diye kaçtı. Şahitler
de kaçtı. Peygamber efendimiz o Müslümana sordu:
— Sen Allah’a nasıl dua ettin de, deve konuştu?
— Yâ Resulallah, benim bir âdetim var, her gece yatmadan önce
muhakkak size on tane salevat-ı şerife okurum. İşte Allahü teâlâ bu on
salevat-ı şerifeyi kabul etti ve deveyi böyle konuşturdu.
Peygamber efendimiz bunun üzerine buyurdu ki:
— Sen ki, bana her gece on salevat-ı şerife okuyorsun, Allahü
teâlâ dünyadayken seni nasıl kurtardıysa, ahirette de Cehennemde
yanmaktan kurtaracaktır...
Allahumme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala ali seyyidina Muhammed....*
— Senin Eshabından şu zat, benim devemi çaldı. İşte şahitlerim de burada.
Peygamber efendimiz şahitlere sordu, (Evet bu deve bunun) dediler. Bunun üzerine Eshab-ı kiramdan o zatı çağırdı, dedi ki:
— Bak, hakkında şikâyet var.
— Ne oldu ya Resulallah?
— Sen bu gece bir deve çalmışsın.
— Ben mi, kimin devesini?
— İşte bu Yahudi’nin devesini...
— O deveyi ben satın aldım, çalmadım yâ Resulallah.
— Devenin onun olduğuna dair şahitler var, peki deveyi satın aldığına dair senin şahidin var mı?
— Ya Resulallah, ben deveyi daha yeni aldım, gören, bilen yok. Şahitler satın aldığımı bilmedikleri için*
deveyi hâlâ onun sanıyorlar.
— Satın aldığına dair şahidin yoksa, deve Yahudi’ye verilecek.
Hem deve gidecek, hem hırsızlık yaptı diye, gerekli ceza verilecek, ele güne rezil olacak
O sahabi, (Yâ Resulallah bana iki dakika müsaade eder misin?) dedi.
Sonra bir tarafa gitti, iki rekât namaz kıldı, elini açıp şöyle dua
etti:
(Yâ Rabbi, ben her gece uyumadan önce, Cenab-ı Peygambere, hiç
aksatmadan, hep on salevat-ı şerife okudum. Eğer bu senin indinde
makbul olduysa, beni bu sıkıntıdan kurtar!)
Dua edip gelir gelmez, deve ayağa kalkıp, (Yâ Resulallah bu Yahudi
yalan söylüyor. Deveyi bu zata sattı. Ben bu zatın devesiyim) dedi.
Deve konuşunca, Yahudi korkup, deve nasıl konuşur diye kaçtı. Şahitler
de kaçtı. Peygamber efendimiz o Müslümana sordu:
— Sen Allah’a nasıl dua ettin de, deve konuştu?
— Yâ Resulallah, benim bir âdetim var, her gece yatmadan önce
muhakkak size on tane salevat-ı şerife okurum. İşte Allahü teâlâ bu on
salevat-ı şerifeyi kabul etti ve deveyi böyle konuşturdu.
Peygamber efendimiz bunun üzerine buyurdu ki:
— Sen ki, bana her gece on salevat-ı şerife okuyorsun, Allahü
teâlâ dünyadayken seni nasıl kurtardıysa, ahirette de Cehennemde
yanmaktan kurtaracaktır...
Allahumme salli ala seyyidina Muhammedin ve ala ali seyyidina Muhammed....*
