Kıyamınla kıyametini başlatıyorsun.Kalk ayağa.Kıbleye yönel.Tekbir getir:
"ALLAHU EKBER..."
Ayağına takılan,yolunu kesen,emellerini yok eden,hayallerini engelleyen ne varsa,hepsinden daha büyüktür O...Ayağına takılacak inceliği,emellerini gerçekleştirecek şefkati,seni hayallerine eriştirecek gücü O'nun büyüklüğünde bulacaksın.Bunu bilerk teslim ol Rabbine,kaygılarını ve korkularını rahmatinin kucağına bırak usulca...Kaldır ellerini ve birgün nasılsa huzurunda hareketsiz kalacak bu bedeni,bütün hücreleriyle O'na teslim et.Ayağa kalk ve:
"Buradayım ey Rabbim! ..de."Evinden kaçan kulun,yuvadan uçan köle yine sana geldi.Buradayım!Geldim!Huzurundayım"
Elini bağlamakla kötülükten çekiliyorsun.Dünya telaşının nabızlarını ne kadarda kuvvetli alıyorsun.Öyle bir rüya ki dünya,içinde uykunu ve uyanıklığını da kaybetmişsin,uyanmaktan korkuyorsun.Rüyasında gördüğü rüyayı anlatan adam gibi,kendini uyanık sandığın yerde,uykunun en derin yerindesin.Kendini burada kalmaya razı etmişsin,şimdiye razı olmuşsun.
Ötesine gönlünde gözünde kapalı.İşte şimdi,dünya telaşını ellerinle geriye atıp tekbir getiriyorsun.Büyük bildiklerinden de büyük olanın huzurunda kaygılarını küçültüyorsun,telaşlarını durultuyorsun,korkularını dağıtıyorsun.Sağ elini sol elinin üzerine koyup şerden el çekip hayra uzanıyorsun,yokluktan yüz çevirip varlığın kalbine akıyorsun.Varlığın göğsünde cılız bir nefes kadar hafifliyor,sadeleşiyorsun."SÜBHANEKE"fısıltısında,sonsuz gürültüler ortasında,bitmez telaşlar arasında,meyvesiz koşturmalar sonrasında seni işiten,en ince sızılarına,en gizli arzularına kulak veren Rabbinle tanışıyorsun...
Eğilmekle doğrultuyorsun kendini....
Rukunlarında koca bir dünyanın yükünü atıyorsun omuzlarından....Azim olan Rabbinin huzurunda eğilip başkalarına izzetini ilan ediyorsun.
"SÜBHANE RABBİY'EL AZİM".
Bedenin eğiliyor ruhun doğruluyor.Başın alçalıyor
kalbin duruluyor.Yüzün yere dönüyor;alnına rahmet dokunuyor.Yalnızlaşıyorsun rukuda;telaşlarda unuttuğun,dünya çölünde laybettiğin kendini,yeniden buluyorsun.Tutup dizlerinden kendini kendine doğru çekiyorsun.Kendine gelmek için kendinden geçiyorsun.
Oturmakla hayatın kalbinde yer tutuyorsun.Tahiyyata otur şimdi ve gözlerini ellerine kilitle.Diri olan herşeyinselamını söylerkendirileri diriltene,ölüleri diriltene dön,ellerini eline vereni bil.Ellerinin ne kadar da küçük kaldığını hatırla,hırsların karşısında...Elinde kalanların seni avutamayacağını anla...Sahiplendiklerinin hepsi avuçlarının içinde,ama avucun boş olacak birgün...Biriktirdiklerinin hepsi şimdi yanında,ama avucun boşalacak birgünün akşamında...
Secde ederek başını göğe ağdırıyorsun.Yüzünü toprağa sür şimdi.Evine dön sılana koş.
"SÜBHANERABBİY'EL-A'LA."
Başını yer koyarak sıfırla kendini.Rabbine de ki:
"Sen varsın.Sen a'lasın.Eksiklerden uzaksın,noksanlıklardan muallasın,kusurdan mukaddessin.Bende saklı acizlik.Bende bekler fakirlik.Yalnız Sana muhtaç olma zenginliğimdir SECDEM."
Secdeler ruhunun saltanatıdır.Varlığını huzurunda hiçlediğin andır secden.Rabbinin şah damarı yakınlığından kalbine yakınlıklar emdiğin yerdir secde.Ruhunun muştular bulduğu demdir.Miracının<<kabe kasveyn>>idir secde.Seni beni aradan çıkardığın yerdir secde.De ki:
Dediğini yapıyorum,secde edip yaklaşıyorum.Tüm uzaklıları uzaklara bırakıyorum.Tüm aldanışları tuzaklarda bırakıyorum."
De ki:
"Yüzümde seclerimin izini bırak,EY RABBİM.Alnıma rahmetinin nefhasını bırak,EY RABBİM.Kalbime en sevgilinin aşkını bırak,EY RABBİM.
***
SECDEMDEN DİRİLT BENİ.
SECDEMDE ÖLDÜR BENİ.
SECDEMDE DURULT BENİ.
SECDEMDE DOĞRULT BENİ.
***
Tenini kalbine bitiştiriyor,her namaz.Ve sabah gelince yeniden,tenine dokunur ötelerin hülyası...
Göğsüne değer bin İsa nefhası.Yusuf kokulu gömlekler sarılır tenine.Musa gibi ellerini göğsünden çıkarırsın.
Uzakta bir ateş görmüşsün gibi kıvılcımlanır gökler.Yeniden dirilir gibisin.
Unuttuğunu da unuttuğunu hatırlarsın yastığının kuytusunda.Rüyalardan dönersin.Yeniden yüklenirsin hicranları.Biriktirmeye başlarsın yeniden.
Çoğaltmaya ayarlarsın kendini yine.Lakin hala yırtıktır hayatın cepleri.
Ayaklarının ucuna dökülüyor zamanın parçaları.Bir secdenin pınarında söndürüyorsun kalbinin yangınlarını.
Senai Demirci
"ALLAHU EKBER..."
Ayağına takılan,yolunu kesen,emellerini yok eden,hayallerini engelleyen ne varsa,hepsinden daha büyüktür O...Ayağına takılacak inceliği,emellerini gerçekleştirecek şefkati,seni hayallerine eriştirecek gücü O'nun büyüklüğünde bulacaksın.Bunu bilerk teslim ol Rabbine,kaygılarını ve korkularını rahmatinin kucağına bırak usulca...Kaldır ellerini ve birgün nasılsa huzurunda hareketsiz kalacak bu bedeni,bütün hücreleriyle O'na teslim et.Ayağa kalk ve:
"Buradayım ey Rabbim! ..de."Evinden kaçan kulun,yuvadan uçan köle yine sana geldi.Buradayım!Geldim!Huzurundayım"
Elini bağlamakla kötülükten çekiliyorsun.Dünya telaşının nabızlarını ne kadarda kuvvetli alıyorsun.Öyle bir rüya ki dünya,içinde uykunu ve uyanıklığını da kaybetmişsin,uyanmaktan korkuyorsun.Rüyasında gördüğü rüyayı anlatan adam gibi,kendini uyanık sandığın yerde,uykunun en derin yerindesin.Kendini burada kalmaya razı etmişsin,şimdiye razı olmuşsun.
Ötesine gönlünde gözünde kapalı.İşte şimdi,dünya telaşını ellerinle geriye atıp tekbir getiriyorsun.Büyük bildiklerinden de büyük olanın huzurunda kaygılarını küçültüyorsun,telaşlarını durultuyorsun,korkularını dağıtıyorsun.Sağ elini sol elinin üzerine koyup şerden el çekip hayra uzanıyorsun,yokluktan yüz çevirip varlığın kalbine akıyorsun.Varlığın göğsünde cılız bir nefes kadar hafifliyor,sadeleşiyorsun."SÜBHANEKE"fısıltısında,sonsuz gürültüler ortasında,bitmez telaşlar arasında,meyvesiz koşturmalar sonrasında seni işiten,en ince sızılarına,en gizli arzularına kulak veren Rabbinle tanışıyorsun...
Eğilmekle doğrultuyorsun kendini....
Rukunlarında koca bir dünyanın yükünü atıyorsun omuzlarından....Azim olan Rabbinin huzurunda eğilip başkalarına izzetini ilan ediyorsun.
"SÜBHANE RABBİY'EL AZİM".
Bedenin eğiliyor ruhun doğruluyor.Başın alçalıyor
kalbin duruluyor.Yüzün yere dönüyor;alnına rahmet dokunuyor.Yalnızlaşıyorsun rukuda;telaşlarda unuttuğun,dünya çölünde laybettiğin kendini,yeniden buluyorsun.Tutup dizlerinden kendini kendine doğru çekiyorsun.Kendine gelmek için kendinden geçiyorsun.
Oturmakla hayatın kalbinde yer tutuyorsun.Tahiyyata otur şimdi ve gözlerini ellerine kilitle.Diri olan herşeyinselamını söylerkendirileri diriltene,ölüleri diriltene dön,ellerini eline vereni bil.Ellerinin ne kadar da küçük kaldığını hatırla,hırsların karşısında...Elinde kalanların seni avutamayacağını anla...Sahiplendiklerinin hepsi avuçlarının içinde,ama avucun boş olacak birgün...Biriktirdiklerinin hepsi şimdi yanında,ama avucun boşalacak birgünün akşamında...
Secde ederek başını göğe ağdırıyorsun.Yüzünü toprağa sür şimdi.Evine dön sılana koş.
"SÜBHANERABBİY'EL-A'LA."
Başını yer koyarak sıfırla kendini.Rabbine de ki:
"Sen varsın.Sen a'lasın.Eksiklerden uzaksın,noksanlıklardan muallasın,kusurdan mukaddessin.Bende saklı acizlik.Bende bekler fakirlik.Yalnız Sana muhtaç olma zenginliğimdir SECDEM."
Secdeler ruhunun saltanatıdır.Varlığını huzurunda hiçlediğin andır secden.Rabbinin şah damarı yakınlığından kalbine yakınlıklar emdiğin yerdir secde.Ruhunun muştular bulduğu demdir.Miracının<<kabe kasveyn>>idir secde.Seni beni aradan çıkardığın yerdir secde.De ki:
Dediğini yapıyorum,secde edip yaklaşıyorum.Tüm uzaklıları uzaklara bırakıyorum.Tüm aldanışları tuzaklarda bırakıyorum."
De ki:
"Yüzümde seclerimin izini bırak,EY RABBİM.Alnıma rahmetinin nefhasını bırak,EY RABBİM.Kalbime en sevgilinin aşkını bırak,EY RABBİM.
***
SECDEMDEN DİRİLT BENİ.
SECDEMDE ÖLDÜR BENİ.
SECDEMDE DURULT BENİ.
SECDEMDE DOĞRULT BENİ.
***
Tenini kalbine bitiştiriyor,her namaz.Ve sabah gelince yeniden,tenine dokunur ötelerin hülyası...
Göğsüne değer bin İsa nefhası.Yusuf kokulu gömlekler sarılır tenine.Musa gibi ellerini göğsünden çıkarırsın.
Uzakta bir ateş görmüşsün gibi kıvılcımlanır gökler.Yeniden dirilir gibisin.
Unuttuğunu da unuttuğunu hatırlarsın yastığının kuytusunda.Rüyalardan dönersin.Yeniden yüklenirsin hicranları.Biriktirmeye başlarsın yeniden.
Çoğaltmaya ayarlarsın kendini yine.Lakin hala yırtıktır hayatın cepleri.
Ayaklarının ucuna dökülüyor zamanın parçaları.Bir secdenin pınarında söndürüyorsun kalbinin yangınlarını.
Senai Demirci
