Hz Peygamber (sav) aileyi sevinç ve sıkıntıların paylaşıldığı kutsal bir beraberlik olarak görürdü Bu yuvada içtenlik vardı Sevgi vardı Çalışkanlık vardı; herkes üzerine düşeni zevkle yapardı Bu yuvada paylaşma vardı Herkes, yuvanın mutluluğu için kendine düşen sorumluluğu bilirdi Bunun gereği olan işleri yürütürdü.
Peygamber Efendimizin(Sav) Yardımseverliği
Bir gün, Peygamber efendimiz, kendisine gömlek satın almak için çarşıya çıktı Yanında on lirası vardı Bir satıcıdan dört liraya bir gömlek aldı Eve dönerken Medinelilerden bir kişi yanına gelerek:
_ Bana bir gömlek giydirdin de Allah da size cennet elbiselerinden bir elbise giydirsin,diye dua etti
Peygamberimiz, hemen üzerindeki gömleği çıkardı ve adama verdi Sonra geri dönerek yine dört liraya yeni bir gömlek satın aldı Cebinde iki lirası kalmıştı Medine sokaklarında yürürken bir cariyenin(köle kadın) ağladığını gördü Hemen yanına gitti ve :
_Niçin ağlıyorsun? diye sordu
Cariye, büyük bir üzüntü içinde idi Karşısında Peygamberimizi görünce, ondan yardım isteyen bir sesle:
_Hizmet ettigim ailem bana, un satın almam için iki lira vermişti Fakat onu kaybettim Ne yapacağımı bilemiyorum, dedi
Peygamberimiz, hemen cebindeki iki lirayı cariyeye verdi Gidip onunla un satın almasını söyledi Cariyenin ağlamaya devam ettiğini görünce, ona:
_Kaybettiğin parayı sana verdim Şimdi niçin ağlıyorsun? diye sordu Cariye:
_Beni dövmelerinden korkuyorum, dedi
Peygamberimiz, onunla birlikte evine kadar gitti Ev sahipleri Peygamber Efendimizi büyük bir sevinçle karşıladılar
_Bu cariye kendisini dövmenizden korkuyor, deyince:
_Madem ki onunla beraber geldiniz ve kendisine yardım ediyor ve koruyorsunuz, biz de onu Allah rızası için azat ettik, hürriyetine kavuşturduk, dediler.