Her güne yeniden başlamalı,
her doğan güneşi ilk kez temaşa ediyormuş gibi
hissetmeli. Yazın sıcaklığını hissettiğimiz,
ağaçların yemyeşil örtüye büründüğü
şu günlerde, zihinlerimizi yeniden
bir denetime tâbi tutmalı, silkelemeli,
çürük ve yanlışları ayıklamalıyız. Zihinlerimizi
silkelemeli, niyetlerimizi tazelemeliyiz.
Varla yoku, olanla olmayanı,
yaptıklarımızla yapamadıklarımızı, doğru
sandıklarımızla gerçekten doğru
olanları yeniden gözden geçirmeliyiz.
Kim bilir belki de rotamızdan şaştık, haberimiz
yok! Kim bilir bizleri “doğru ve
güzel”e götürsün diye bindiğimiz “düşünce
ve eylem” çapsız ve sahte çıktı!
Durup yeniden düşünmek için uzun zaman
dilimlerine ihtiyaç yok. Bazen bir
“an” bile yeterli.
Alışkanlıklar, yeniden gözden geçirilmesi
gerekenler listesinin ikinci sırasında
olmalı. Kim bilir edindiğimiz ne
çok saçmasapan alışkanlıklarımız var
ve onları yıkılmaz bir tabu kabul edip
dokundurtmuyoruz? “Bana göre”, “Benim
fıtratım”, “Benim alışkanlıklarım”
diye diye içimizde büyüttüğümüz devasa
“dokunulmaz”ları hayatın gâyesi
haline getiriyoruz. Hayır! Hayatın
gâyesinin onlar olmadığını, yeniden
düşünme ve karar verme durumundayız.
Alışkanlıklar, imana, İslam’a
paralel olmalı, aks-i seda fısıltısı bile
işitilmemeli değil mi? İşte size hayata
dair birkaç not. Eminim her birinden
alınacak çok dersler vardır:
Kalp kırıklığı
’a teveccüh imkanı
sağlar. Çünkü
kalbi kırıklarla beraberdir.
Dua ederken günahlarımızdan da
tevbe etmeli onları zikretmeliyiz.
İstiğfar; devamlı tövbe vechesiyle
yaşamaktır.
Günah,
’a muhalefettir.
Tövbe,
’la (cc) mutabakata varma
çabasıdır.
En güzel dualardan biri: “
’ım
Senin muradını benim muradım eyle.”
Tövbe etmek için illa günahkar olmak
gerekmez.
Bizim kulluğumuz cehennemin ateşini
söndürmeye yetmez. Önemli olan
kişinin tarafını belli etmesidir.
***
Zihinlerin silkelenmesi gerekiyor.
Niyetlerin tazelenmesi gerekiyor.
Alışkanlıkların yeniden gözden geçirilmesi
gerekiyor.
***
Biz manevi anlamda “kalp yetmezliği”
çekiyoruz.
’la aramıza telefonlar girdi.
(Camide telefon çalması konusu)
Namaz “Bir Numara” gündemimiz
olmalı.
Hayatı anlamsızlaştıran her şey magazin
ise; biz de “no magazin” demeliyiz.
Abdestin her bir ögesinin ne mânâya
geldiğini biliyor muyuz?
Kulluk kariyeri yapabildik mi?
Kendimize, 5 yıl içinde ben
düzenli teheccüd kılan bir insan olacağım
hedefi koyabiliyor muyuz?
İçinde bulunduğumuz şartları hayra dönüştürebilelim.
Hayrın bir şablonu yoktur.
Fasıkların haberiyle sadıkların haberini
ayırt edelim.
İhlasa, riya kapısı kapatılmadan girilmez.
ilimhazinem
her doğan güneşi ilk kez temaşa ediyormuş gibi
hissetmeli. Yazın sıcaklığını hissettiğimiz,
ağaçların yemyeşil örtüye büründüğü
şu günlerde, zihinlerimizi yeniden
bir denetime tâbi tutmalı, silkelemeli,
çürük ve yanlışları ayıklamalıyız. Zihinlerimizi
silkelemeli, niyetlerimizi tazelemeliyiz.
Varla yoku, olanla olmayanı,
yaptıklarımızla yapamadıklarımızı, doğru
sandıklarımızla gerçekten doğru
olanları yeniden gözden geçirmeliyiz.
Kim bilir belki de rotamızdan şaştık, haberimiz
yok! Kim bilir bizleri “doğru ve
güzel”e götürsün diye bindiğimiz “düşünce
ve eylem” çapsız ve sahte çıktı!
Durup yeniden düşünmek için uzun zaman
dilimlerine ihtiyaç yok. Bazen bir
“an” bile yeterli.
Alışkanlıklar, yeniden gözden geçirilmesi
gerekenler listesinin ikinci sırasında
olmalı. Kim bilir edindiğimiz ne
çok saçmasapan alışkanlıklarımız var
ve onları yıkılmaz bir tabu kabul edip
dokundurtmuyoruz? “Bana göre”, “Benim
fıtratım”, “Benim alışkanlıklarım”
diye diye içimizde büyüttüğümüz devasa
“dokunulmaz”ları hayatın gâyesi
haline getiriyoruz. Hayır! Hayatın
gâyesinin onlar olmadığını, yeniden
düşünme ve karar verme durumundayız.
Alışkanlıklar, imana, İslam’a
paralel olmalı, aks-i seda fısıltısı bile
işitilmemeli değil mi? İşte size hayata
dair birkaç not. Eminim her birinden
alınacak çok dersler vardır:
Kalp kırıklığı
sağlar. Çünkü
Dua ederken günahlarımızdan da
tevbe etmeli onları zikretmeliyiz.
İstiğfar; devamlı tövbe vechesiyle
yaşamaktır.
Günah,
Tövbe,
çabasıdır.
En güzel dualardan biri: “
Senin muradını benim muradım eyle.”
Tövbe etmek için illa günahkar olmak
gerekmez.
Bizim kulluğumuz cehennemin ateşini
söndürmeye yetmez. Önemli olan
kişinin tarafını belli etmesidir.
***
Zihinlerin silkelenmesi gerekiyor.
Niyetlerin tazelenmesi gerekiyor.
Alışkanlıkların yeniden gözden geçirilmesi
gerekiyor.
***
Biz manevi anlamda “kalp yetmezliği”
çekiyoruz.
(Camide telefon çalması konusu)
Namaz “Bir Numara” gündemimiz
olmalı.
Hayatı anlamsızlaştıran her şey magazin
ise; biz de “no magazin” demeliyiz.
Abdestin her bir ögesinin ne mânâya
geldiğini biliyor muyuz?
Kulluk kariyeri yapabildik mi?
Kendimize, 5 yıl içinde ben
düzenli teheccüd kılan bir insan olacağım
hedefi koyabiliyor muyuz?
İçinde bulunduğumuz şartları hayra dönüştürebilelim.
Hayrın bir şablonu yoktur.
Fasıkların haberiyle sadıkların haberini
ayırt edelim.
İhlasa, riya kapısı kapatılmadan girilmez.
ilimhazinem
