Sabah sabah,
insanını denedim dünyanın.
Cimrilikle dolu
deriler yürüyordu.
Başka bir şey görmedim.
Sonra kanaat kınından,
bir kılıç çektim.
Keskin tarafıyla,
onlardan
ümidimi kestim…
(İmam Şafiî)
insanını denedim dünyanın.
Cimrilikle dolu
deriler yürüyordu.
Başka bir şey görmedim.
Sonra kanaat kınından,
bir kılıç çektim.
Keskin tarafıyla,
onlardan
ümidimi kestim…
(İmam Şafiî)
