Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Dünyanın her yerinde yaygın olan ama en çok tropik bölgelerdeki dağlık ve ormanlık kesimlerde bulunan kibrit otlarının 200 kadar türü vardır. Çoğu toprakta bazıları ise başka bitkilerin üzerinde epifik olarak (yani bazı bitkilerden yalnızca destek sağlayan ama asalak olmayan) yaşayan bu çok yıllık bitkilerin genellikle sürünücü özellikteki gövdeleri çatallı bir dallanma gösterir. Gövdeler ara sıra yukarı doğru dik sürgünler uzatır. İyice küçülerek iğne yada pul biçimini almış yapraklar gövdelere sarmal olarak dizilmiştir. Çoğunlukla dal uçlarında toplanan sporkeseleri kozalağı andıran başaklar oluşturur. Başaklarda çevreye saçılan sporlar toprağa düştüğünde çimlenerek gametofit denen bir bitkiciğe, bu da ürettiği sperma ve yumurta hücrelerinin döllenmesi ile yeni bir kibritotuna dönüşür. Yani kibrit otlarının yaşam çevriminde önce spor, sonra gamet üretilen evreler dönüşümlü olarak birbirini izler. Kibrit otlarına yaygın olarak kurt pençesi de denir.
En yaygın türlerinden biri olan adi kibrit otu Avrupa, Asya ve Kuzey Amerika’da, Türkiye’de ise Kuzeydoğu Anadolu’nun özellikle dağlık kesimlerinde yetişir. Sürünücü gövdesinin uzunluğu bazen 3 metreye erişebilen bitkinin olgun sporları kurutularak bazı deri hastalıklarının, özellikle de bebeklerdeki pişiklerin tedavisinde kullanılır. Bu toz Anadolu’da göbektozu adıyla anılmaktadır. Kuzey Amerika’nın nemli ormanlarında ve kayalık bölgelerinde yetişen bir türün spor keseleri başaklar oluşturmayıp dallara dağınık olarak yerleşmiştir.
Kibrit otları 300 milyon yıl öncesinden, yani Karbonifer Dönem’den günümüze ulaşan en eski bitkilerdir. Bunların o dönmede yaşamış olan akrabalarının pek çoğu günümüzdekilerle kıyaslanmayacak ölçüde iri hatta ağaç boyutunda bitkilerdir.