Altın ve gümüşü biriktirip de onu Allah yolunda harcamayanları, acı bir azapla müjdele"[1]
âyeti nazil olduğunda Resûlullah (s.a.v.),
"Kahrolsun altın ve gümüş" buyurdu.
Dinleyenler, "Ya Resûlullah hangi malı biriktirelim?" diye sordular. Şöyle buyurdu:
"Zikreden bir dil, şükreden bir kalb ve dindar ve ahlâklı bir hanım."[2]
1-Tevbe: 9/34.
2-İbni Mâce, Nikâh: 5. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/304-305.
âyeti nazil olduğunda Resûlullah (s.a.v.),
"Kahrolsun altın ve gümüş" buyurdu.
Dinleyenler, "Ya Resûlullah hangi malı biriktirelim?" diye sordular. Şöyle buyurdu:
"Zikreden bir dil, şükreden bir kalb ve dindar ve ahlâklı bir hanım."[2]
1-Tevbe: 9/34.
2-İbni Mâce, Nikâh: 5. İmam Taberâni, Mu’cemu’s-Sağir Tercüme ve Şerhi, (İsmail Mutlu), Mutlu Yayınları: 2/304-305.
Son düzenleme: