Lânetçiler Dışında Bütün Müminler Kıyamet Gününde Şefaat Edecektir:
İsmail b. Rafi… Ebû Hüreyre’den rivayet etti ki; Peygamber (s.a.v.) cen*nete girişi anlattıktan sonra şöyle buyurmuştur:
“… Sonra derim ki: “Ya Rab! Ümmetimden cehenneme düşenler için be*ni şefaatçi kıl.” Cenab-ı Allah buyurur ki: “Evet. Kalbinde dinarın üçte ikisi, yarısı, üçte biri, dörtte biri, hatta iki kırat ağırlığınca imân bulunan kimsele*ri cehennemden çıkarın. Hiç hayırlı amel işlememiş kimseleri de cehennem*den çıkarın.” Sonra (müminlerin) şefaat etmelerine izin verilir. Herkes şefa*at eder. Şefaat etmeyen kalmaz. Yalnız lânetçi hariç. O şefaat edemez.
İblis bile o gün Allahın bol rahmetini gördüğü için kendisine şefaat edileceğini umarak cehennemde ayağa kalkarak boynunu uzatıp bakar.
Artık şefaat ede*cek kimse kalmayacagını anlayınca Cenab-ı Allah: “Şefaatçi olarak merhametlilerin en merhametlisi olan ben kaldım.” der ve sayılarını ancak kendisinin bildiği miktarda çok kimseyi cehennemden çıkarır.
-Onlar yanmış tahtalar gibidir*ler.
- Onları cennet kapısının bitişiğindeki hayat ırmağına atar.
Orada sel ar*tığı su ve birikintilerde yetişen bitkiler gibi bitip çıkarlar.”
Hafız Ebû Ya’lâ… Enes’ten rivayet etti ki; Rasûlullah (s.a.v.) şöyle bu*yurmuştur:
“Cehennemliklere sıra halinde resm-i geçit yaptırılır. Müminler onların yanından geçerler. Cehennemliklerden biri, dünyadan tanıdığı bir mümini onların arasında görür ve ona şöyle der: Ey falan! Söyle ve şöyle bir ihtiyaç için benden yardım istediğin günü hatırlıyor musun? İhtiyaç duyduğun o şe*yi sana verdiğim günü hatırlıyor musun? (Ravi diyor ki: Bence o ‘Şöyle ve şöyle bir şeylerden daha bahseder.’ Mümin kişi, cehennemlik adamın anlat*tıklarını hatırlar. Onu tanır; Rabbinin katında onun için şefaat eder ve Rabbi de onun hakkında yaptığı şefaati kabul eder.”
Bu hadisin senedinde zayıflık vardır.
İbn Mâce… Hasan’dan rivayet etti ki; Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyur*muştur:
“Kıyamet gününde cennetliklerden bir adam şöyle der: “Ya Rab! Dün*yadayken falan adam bana bir içim su içirdi. Beni ona şefaatçi kıl.” Cenab-ı Allah ona: “Git, onu cehennemden çıkar bakalım! der. O da gidip araştırır ve onu cehennemden çıkarır.”
Kaynak : Ölüm ve Ötesi - İbn-i Kesir
İsmail b. Rafi… Ebû Hüreyre’den rivayet etti ki; Peygamber (s.a.v.) cen*nete girişi anlattıktan sonra şöyle buyurmuştur:
“… Sonra derim ki: “Ya Rab! Ümmetimden cehenneme düşenler için be*ni şefaatçi kıl.” Cenab-ı Allah buyurur ki: “Evet. Kalbinde dinarın üçte ikisi, yarısı, üçte biri, dörtte biri, hatta iki kırat ağırlığınca imân bulunan kimsele*ri cehennemden çıkarın. Hiç hayırlı amel işlememiş kimseleri de cehennem*den çıkarın.” Sonra (müminlerin) şefaat etmelerine izin verilir. Herkes şefa*at eder. Şefaat etmeyen kalmaz. Yalnız lânetçi hariç. O şefaat edemez.
İblis bile o gün Allahın bol rahmetini gördüğü için kendisine şefaat edileceğini umarak cehennemde ayağa kalkarak boynunu uzatıp bakar.
Artık şefaat ede*cek kimse kalmayacagını anlayınca Cenab-ı Allah: “Şefaatçi olarak merhametlilerin en merhametlisi olan ben kaldım.” der ve sayılarını ancak kendisinin bildiği miktarda çok kimseyi cehennemden çıkarır.
-Onlar yanmış tahtalar gibidir*ler.
- Onları cennet kapısının bitişiğindeki hayat ırmağına atar.
Orada sel ar*tığı su ve birikintilerde yetişen bitkiler gibi bitip çıkarlar.”
Hafız Ebû Ya’lâ… Enes’ten rivayet etti ki; Rasûlullah (s.a.v.) şöyle bu*yurmuştur:
“Cehennemliklere sıra halinde resm-i geçit yaptırılır. Müminler onların yanından geçerler. Cehennemliklerden biri, dünyadan tanıdığı bir mümini onların arasında görür ve ona şöyle der: Ey falan! Söyle ve şöyle bir ihtiyaç için benden yardım istediğin günü hatırlıyor musun? İhtiyaç duyduğun o şe*yi sana verdiğim günü hatırlıyor musun? (Ravi diyor ki: Bence o ‘Şöyle ve şöyle bir şeylerden daha bahseder.’ Mümin kişi, cehennemlik adamın anlat*tıklarını hatırlar. Onu tanır; Rabbinin katında onun için şefaat eder ve Rabbi de onun hakkında yaptığı şefaati kabul eder.”
Bu hadisin senedinde zayıflık vardır.
İbn Mâce… Hasan’dan rivayet etti ki; Rasûlullah (s.a.v.) şöyle buyur*muştur:
“Kıyamet gününde cennetliklerden bir adam şöyle der: “Ya Rab! Dün*yadayken falan adam bana bir içim su içirdi. Beni ona şefaatçi kıl.” Cenab-ı Allah ona: “Git, onu cehennemden çıkar bakalım! der. O da gidip araştırır ve onu cehennemden çıkarır.”
Kaynak : Ölüm ve Ötesi - İbn-i Kesir
