Çok eski bir web tarayıcısı kullanıyorsunuz. Bu veya diğer siteleri görüntülemekte sorunlar yaşayabilirsiniz.. Tarayıcınızı güncellemeli veya alternatif bir tarayıcı kullanmalısınız.
Hazreti Muhammed karikatürlerini protesto için Afganistan’ın başkenti Kabil’de bir gösteri düzenlendi. Göstericiler Amerikan üssüne yürüdü. Güvenlik güçleri ateş açtı. Bir kişi öldü, 4 kişi yaralandı. İzdiham sırasında bu çocuk da Amerikan üssünün dikenli tellerine takıldı ve ‘o’ anda, medeniyetler çatışmasını icat eden, bundan yararlanan zihniyetlerin dikenlerine takılı kalan masumiyeti temsil etti. (Associated Press / Rafiq Maqbool)
Haiti’de 7 Şubat günü devlet başkanlığı seçimleri yapılacak. Ülke, yıllardır darbeler, iç karışıklıklar ve doğal afetlerin altında eziliyor. Başkent Port-au Prince’teki bir mahallede ‘o’ an bu sürecin sonucunu gösteriyor. Yalnız yoksulluğu çocuk göstermiyor, adeta ışığın ve foto muhabirinin oradaki varlığını fırsat bilen evin duvarı yoksulluğun afişine dönüşüyor. (Associated Press / Brennan Linsley)
Filistin’de Ramallah’taki Yahudi yerleşim yerleri de boşaltıldı. Yerleşimciler, son binanın yıkılması sırasında güvenlik güçlerine direndi. Bu da o direniş sırasında elde edilmiş ‘o’ anlardan biri... Koca bir polis taburu tek bir kişiye yükleniyor. ‘O’ anda genç kız, tek başına direniyormuş gibi görünüyor. Etrafta başka bir direnişçi yok. Zaten asıl hedefler o ötedeki dumanı tüten yapılar. Bu nedenle bir akıl dışılık sözkonusu. Bu insanlar, İsrail’in geçmişteki politikası uyarınca hiç hakları olmadığı halde bu yerlere yerleşmeye teşvik edildi. Sonra da uluslararası politik baskı sonucu yine İsrail Hükümeti’nin girişimi ve yargı kararıyla çıkarıldılar. Hasılı sadece ‘o’ an değil ‘o’ anın geçmişinde yatan hikaye de akıl dışı... (Associated Press / Oded Balilty)
Bir zamanlar Bulgaristan’da bir Kral, yeni kralı bulup öldürmek için ülkedeki bütün yeni doğan çocukların öldürülmesi emrini vermiş. Çocuk sahiplerinden biri de evladını koruyabilmek için bir horoz kesip kanını evinin kapısına sürmüş. Böylelikle oğlunu kurtarmış. Gelenek bu efsaneden geliyor. Bulgaristan’da her 2 şubat günü inananlar, küçük erkek çocuklarının sağlıklı olması için horozlarını kesiyor. ‘O’ anda bir baba, oğlunun sağlığına horozu vahşi bir yöntemle kurban etmeye hazırlanıyor. Horozun gölgesi de bu efsane ve geleneğe hala itiraz ediyormuş gibi görünüyor. (Associated Press / Petar Petrov)
Filistin’den bir fotoğraf. Seçim sonuçlarının açıklanmasından sonra kazanan taraf Hamas’ın yandaşları Ramallah’taki Filistin Parlamentosu’na giderek Hamas bayrağı asmak istedi. Sonuçta parlamentodaki El Fetih taraftarlarıyla Hamasçılar arasında çatışma oldu.Yaralı bir El Fetih taraftarı genç, fotoğrafta görünmeyen elindeki taşı Hamasçılar’a atmak isterken ve bir arkadaşı kendisini engellemeye çalışırken bu ‘o’ an oluştu. Öfkeli bakışlar, kefiye ve kan. Bunlar Filistin sürecine hiç de yabancı değildi. Ama pencereleri kırık parlamento, Arap aleminin en demokratik toplumuna ters düşmekteydi. (Associated Press / Muhammed Muheisen)
Haber ajansları servise koydukları fotoğraflarla birlikte kısaca haberi de yazarlar. Hindistan’da Virar kentinde çekilen bu fotoğrafın arka planında çatışma, felaket ya da başka bir sorun yoktu. Oğuz Haksever, ‘o’ anı kavrayabilmek için araştırma da yaptı. Virar kentinde yakın geçmişte de çok önemli bir olaya rastlamadı. Bir buçuk yaşındaki Hardhik’in önemsiz sorununun haberiydi bu.Yıkanması için bir kovaya konmuş, bundan hoşnut olmamış ve ağlamaya başlamıştı. Bu şirin görüntünün cazibesine kapılıp etrafında toplananların gölgeleri arasında küçücük korkusu isyanı ve hiddetinin doruğunda yani tam da ‘o’ anda fotoğraflanmıştı. Habere, hatta ‘o’ ana hiç davetli değildi ama galiba gözlerindeki ışık kalabalığının içine yoksulluk da karışmıştı. (Reuters / Adeel Halim)
Afganistan’da yine kar yağışı var. Başkent Kabil’in ana caddesi de kar altında. Geri planda işçiler kar küremeye hazırlanıyor. Öndeyse bu figür. Afganistan’a bugünlerde her kar yağdığında çekilen fotoğrafın alt yazısında geçen bir yılda yaşanan kuraklığı hatırlatan cümleler yer alıyor. Kar yağışına rağmen fren telleri kopuk bisikletin keyfini içen çocuğu gösteren ‘o’ ansa Afgan çocuklarının yaşadığı kuraklığı anlatıyor. (Associated Press / Rafiq Maqbool)
Muzafferabat yakınlarında bir çadır okul. Öndeki bilgiyi adeta gözleriyle içiyor. Kocaman açılmış gözlerin içinde oynaşan ışıksa öğrenmenin bu güzelim ‘o’ anı kutluyor. (Associated Press / Tomas Munita)
“Aman bu iş çığırından çıkmasın” endişesi ve öfke. Filistin Batı Şeria’da El Halil kentindeki Yahudi yerleşimcilerle güvenlik güçleri çatışırken askerlerin bir bölümü Filistinli genç kızı yerleşimcilerden uzak tutmaya çalışıyor. ‘O’ anda yılların öfkesiyle oraya yayılan çığlık, askerlerin temsil ettiği güce üstün geliyor. (Associated Press / Oded Balilty)
Sri Lanka... Haber, tsunami felaketinden sonra Sri Lanka’da hayatın yavaş yavaş normale dönüşüyle ilgili. 15 yaşındaki felaketzede Pinsirige Sunimal, satmak için Colombus yakınlarındaki Kalutara Budist Tapınağı’na çiçek götürüyor. Açıldıkları yön ve ışığı kucaklayan çoşkularıyla mavi lotus çiçekleri, ‘o’ anda çocuğun ileriye bakan umutlu bakışlarına içtenlikle eşlik ediyor. (Associated Press / Gemunu Amarasinghe)
Ne dersiniz? Rönesans ustalarının tabloları gibi tanımımıza katılır mısınız? Işığın başörtüsünün kıvrımlarında dolaşırken ‘o’ anda hüzne hakkını vererek bıraktığı izlerden yüzdeki ve gözdeki gölgelere, menevişlere kadar tablo izlenimi veren bir fotoğraf. AP foto muhabiri Thomas Munita, Pakistan’da, Keşmir’de bu fotoğrafı çekerken deprem yüzünden evsiz kalan genç kız ateşin başında ısınmaya çalışıyordu. Öylesine bir saflık ve güzellik anı oluşuyordu ki, yüzündeki is lekesi bile ‘o’ anda utanıp siniyordu. Aslında ‘o’ anda ışık, yokluğun, zorluğun, güzelliğin, saflığın, arayışın, sorgulamanın, merakın tablosunu oluşturmaya çabalıyordu. Tomas Munita da bütün bunların buluştuğu anı yakalıyordu. (Associated Press / Tomas Munita)
Manila’da gecekondusu yanan Benedicto Pontillas, çöpler arasında işe yarar bir şeyler arıyor. Ama başındaki kukuletasıyla ve yanındaki çuvalla ‘o’ anda öteki dünyanın gerçeklerinin Noel Babası oluyor. (Associated Press / The Post and Courier, Alan Hawes)
Mısır’ın başkenti Kahire’de Sudanlı göçmenler, 3 aydır başka bir ülkeye gönderilmelerini talep ediyordu. Mısır polisi bu topluluğu zorla oradan çıkarmak istedi. İzdiham oluştu ve çoğu çocuk 20 Sudanlı öldü. Kalanlarsa tutuklandı. Otobüslere tıkıldı. Bu fotoğraf da o sıralarda çekildi. Göçmenlerden birinin çığlığı camı zorluyordu. Otübüse çocuğuyla tıkılan diğeri ise tutuklanmayan birine pencereden oğlunu teslim etmeye uğraşırken, bir yandan da Mısır polisine laf anlatmaya çalışıyordu. Eliyle adeta yalvarıyor, öfkesini ise gözlerinin derinliklerine gömüyordu. (Associated Press / Ben Curtis)
Haiti... O sırada Birleşmiş Milletler Barış Gücü’ne mensup Brezilyalı askerler yiyecek dağıtıyordu. Asker her an düşürebilir endişesiyle tedirgin küçük kıza eşlik ediyordu. Çocuğun gözleri, yiyecekler daha kucağındayken doymaya başladığını anlatıyordu. Ama ‘o’ anda yiyecek için sıra bekleyenlerin bakışlarına da dikkat etmek gerekiyordu. İki dilim ekmek, bir kutu yoğurt ve naylon poşette plastik kaşıkla tuz. Bunlar küçük kızın hayallerindeki gıdadan daha ağır oluyordu. Üstelik ötekilerin bakışları iki dilim ekmek ve bir ktu yoğurdu daha da ağırlaştırıyordu. (Associated Press / Ariana Cubillos)
Zihinsel ve fiziksel güç kazanmalarını sağlamak.” Güney Kore’de ilkokul öğrencileri yılın belirli dönemlerinde askeri tesislerde kampa alınıyor. İçlerinden biri, eğitim sırasında edindiği fiziksel ve zihinsel gücü ispat etmeye çalışıyor. Sesinin seviyesini tahmin etmeye gerek yok. Yüzü yeterince bağırıyor... (Associated Press / Ahn Young-joon)
Tsunami felaketinden bir yıl sonra, Endonezya’nın Banda Aceh bölgesinde bir felaketzede kampındaki çadırda akşam yemeği. Banda Aceh’te evsiz kalanlar için yüzlerce ev inşa edildi ama büyük çoğunluk hala çadırda yaşıyor. ‘O’ anda akşamın soğuk mavisiyle çadırın içindeki sıcak renk, çarpıcı bir zıtlık oluşturuyor. Sanki geçen bir yılın unutmuşluğunun sıvandığı gökyüzü ile eve kavuşma bekleyişinin sıcaklığı ‘o’ anda birbirinden uzak duruyor, bir türlü kaynaşamıyor. (Associated Press / Ed Wray)
Hindistan’da Sihler için kutsal sayılan Amritsar kentinde bir dilenci, soğuk hava nedeniyle bir yardım kuruluşu tarafından dağıtılan sütlü çayı içiyor. AP foto muhabiri Narinder Nanu, dilenci gözlerini kaldırdığında bu hayat tarzını seçimin ya da bu hayat tarzına sürüklenmenin bakıştaki özetini yakalayıveriyor. Bakışta adeta bir son cümle bile var. “Sağolun, yardımcı oldunuz ama bu geçici bir durum...” (AFP / Narinder Nanu)
Panik, korku, dehşet, endişe ve kaygı. Bir terör olayından sonra yaşanan duyguların fotoğrafıyla başlıyoruz. Hindistan'ın başkenti Yeni Delhi'de 29 Ekim Cumartesi günü meydana gelen bombalı saldırılardan hemen sonra. Patlamalarda 62 kişi ölmüş, çocuksa hafif yaralanmıştı. O da hastaneye götürülmüştü. 'O' anda panik eller ve gölgelerin üzerine yerleşmişti. 200 kişinin yaralandığı olayların dehşetini anlatmayı ise çocuğun gözleri üstlenmişti. Kaygı ve endişe? Onlar da çocuğun sol gözünde taşmakta olan gözyaşının üzerine ikinci bir ışık taneciği olarak kendilerine yer bulmuştu. (Associated Press / Manish Swarup)
Bu dünyada siyahların ya da başka bir deyişle kölelerin kurduğu ilk cumhuriyet olan, seçimler ve darbeler silsilesiyle bugünlere gelen Haiti’de yine seçim var. Fotoğraf Port Au Prince’te düzenlenen bir seçim mitinginde çekildi. Taraftarları, devlet başkanı adaylarından 1988’de darbeyle ülkeden uzaklaştırılan Eski Cumhurbaşkanı Leslie Manigat’ı karşılıyor. Öndeki genç, Haiti’ye özgü bir trans halinde adayını destekliyor. Diğerleri de elleriyle tezahüratın boyutunu takdir ediyor. Her ne kadar bir coşku ifadesi olsa da, acı çekme izlenimi ağır basıyor. Bu ülkenin uzak ve yakın tarihini gözönüne aldığımızda ‘o’ anda izlenim, gerçekten daha fazla akla yatkın duruyor. (Associated Press / Ariana Cubillos)
Keşmir’den bir fotoğraf. Burası, Muzafferabat yakınlarında felaketzedeler için kurulan bir kamp. Bir felaketzede kampında çiklet reklamı mı? Hem de ‘o’ anda meseleyi saptıran, önündeki çocukların mahzunluğunu eriten bir dokuyla... Garhi Dubatta Kampı’nda insanların çiklete ihtiyaçları pek yok tabii. Ama o reklam fotoğrafının basıldığı plastik brandaya ihtiyaçları var. Çiklet reklamı, bu çocukların yaşadığı çadırı soğuğa karşı takviye ediyor. Reklam o kadar sanal ki, gerçekliği üstlendiğini bir türlü ispat edemiyor. (Associated Press / Tomas Munita)
Gözlerdekiler de dahil, baktıkça kırmızı ve siyahın birbiriyle çatışıp durduğu bir fotoğraf. Ama ‘o’ an bundan ibaret değil kuşkusuz. İspanya’nın Kanarya Adaları’nda 70 kaçak göçmen yakalanmış. İçlerinden ikisi görünüyor. Kırmızı ve siyah çatışması bir yana, yakalanmış, yoksul ve hayatı doğup büyüdüğü yerden uzakta arayan umutsuz bir insanın ruh hali. Öfke, şüphe, korku, arzu ne ararsanız hepsi birden gözeneklerden çıkıp yüzüne yayılmış ışıkla buluşuyor. (Reuters / Juan Medina)
Irak’tan bir fotoğraf. Agence France Presse’ten Mauricio Lima’nın elde ettiği bir ‘o’ an. Bağdat yakınlarındaki Al-Dura Bölgesi’nde geçici barınaklarına gecenin bir yarısı baskın yapan Amerikan askerleri arama yaparken evin küçüklerinden birini evin en büyüğü teskin etmeye çalışıyor. Hareket ettiği için o karanlıkta net çıkmayan yaşlı kadının gözlerindeki endişe ve hüzün ‘o’ anın her zerresine yayılıyor. Endişe ve hüzün ‘o’ anda duvarın dokusunda bile kendini gösteriyor. Endişe, hayalet gibi görünen yaşlı kadının teskin etme arzusunu bile görüntüde karanlığın içine itiyor. (AFP / Mauricio Lima)
Fransa'da Paris'in banliyölerinden birinde, o beldede yaşayan Afrikalı göçmen çocuklar, kendilerini ikna için yanlarına giden belediye başkanını dinliyor. Düşünceli, mahzun, pek de güvenmeyen ve öfkeyi zaptetmeye çalışan gözler, ayrı ayrı sessiz yanıtlar gönderiyor. Ve ‘o’ anın bütününe yansıyan bir durum, çocukların karanlıktan çıkıp gelen yüzleri, Fransa'nın bu günlere kadar sorunu görmezden gelişini anlatıyor. (Associated Press / Michel Spingler)
Brezilya'da çekilen bir fotoğraf. Dört yaşındaki bu küçük kızın mutsuz bakışları fotoğrafçının objektifine takılıyor. Taisa adındaki bu küçük kızın ailesi hemen arkasında görülen kömür madeninde çalışıyor, hatta ondan sadece birkaç yaş büyük olduğu halde madende çalışan çocuklar da var. Yaşamlarında yoksulluk öyle büyük ki, belki de onu bekleyen gelecek, bu mutsuz bakışları daha o yaşta yüzüne konduruyor.
