Geçip gider iken var yoktu ağaç.
Evin önündeki yaya yolunda.
Kovalardım zamanı, neydi amaç?
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Dedim ki son yılım kervan kalkacak.
Geçip giderken mi zaman akacak?
Ânlar ömrümden böyle mi kaçacak?
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Çiçeklerle doluydu senin kalbin.
Müzeyyendi her daim ruy-i zemin.
Gün parıldardı gözlerinde emin.
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Uyandım şafak vakti etraf kızıl.
Yer gök kan gölü olmuş gitmiş fâzıl.
Barış’çin iğne elde bu da kazıl.
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Hiç kula elbet yeter; ekmek, tuz, su.
Umut meçhulde gözlerde korkusu.
Bir, iki, üç ağaç orman dolusu.
Ânda durur iken var oldu ağaç.
Hiç Kul (Muhammet Ali Demir)
Evin önündeki yaya yolunda.
Kovalardım zamanı, neydi amaç?
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Dedim ki son yılım kervan kalkacak.
Geçip giderken mi zaman akacak?
Ânlar ömrümden böyle mi kaçacak?
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Çiçeklerle doluydu senin kalbin.
Müzeyyendi her daim ruy-i zemin.
Gün parıldardı gözlerinde emin.
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Uyandım şafak vakti etraf kızıl.
Yer gök kan gölü olmuş gitmiş fâzıl.
Barış’çin iğne elde bu da kazıl.
Geçip gider iken var oldu ağaç.
Hiç kula elbet yeter; ekmek, tuz, su.
Umut meçhulde gözlerde korkusu.
Bir, iki, üç ağaç orman dolusu.
Ânda durur iken var oldu ağaç.
Hiç Kul (Muhammet Ali Demir)