Yüreğim Kıymet Bilene EMANET
Susmalıyım belki de Kefenleyip tüm kelimeleri, cümleleri, mısraları öylece gömmeliyim
Mısır’ın zulüm abidelerine Asiye’ce soyunup nefsimden Hira’nın tenhalığına çekilmeliyim sonra
Kalbime inmeli KİTAP harf harf…
Meryem’i anan zihin Yusuf’tan öğrenmeli titreyen yüreğinden yüz çevirmeyi Nuh’un sabrını, Zekeriya’nın duasını, Yunus’un pişmanlığını, İbrahim’in dostluğunu zerk etmeliyim çağın zehirlediği damarlarıma Düş kurmayı ergen çocuklara bırakıp, bilenmeliyim savaşçıların alınlarındaki kanın keskinliğinde Günah benliğime her değdiğinde Uhud’a dönmeli yüreğim
Habib’in kırılan dişi kıyametim olmalı
Ruhum sınanmalı Tebük’te Arınmalı Kerbela’da Ve canım “razı olarak ve razı olunarak” kavuşmalı Veda Hutbesi’nin Şahidi’ne…
Ah Efendim önemi yok halimin
Seyrederim hayret ile şu alemi
Ne bilinir kıymet ne kıyamet
Allâh ’a emanet ne gelir elden
Ne sahibim bu yerde ne kiracı
Sadece bir ömürlük misafirim ben
Yüreğim kıymet bilene EMANET
alıntı
Moderatörün son düzenlenenleri:
