Doğumundan 2 yaşına kadar çocuğa anne baba nasıl davranmalı, nasıl davranmamalıdır? Yanıtı Prof. Dr. Sabiha Paktuna Keskin veriyor.
0-2 yaş çocuğu için çevredeki her obje ilgi çekicidir. Çevreye yaklaşmasında; sadece çevreye olan merakı değil, aynı zamanda yeni kazandığı hareket yeteneğini test ediyor olması, kendi isteğine bağlı özgürce etrafta dolanabiliyor olmasının keyfini çıkarıyor olması rol oynar.
Bu yaşta kendilerini fark edebildiklerinden (egosantrik), isteklerinin anında olmasını beklerler (dürtüsel). Yani isteklerini gerçeğin sınırları ile sınırlayamazlar. Sosyal kavramları bilemezler. Geciken ödül onlar için ödül değildir. Sıra beklemeleri imkansızdır. Üstelik lisanı kullanma yetenekleri zayıftır, yani ne kendilerini yeterince anlatabilirler ne de anlatılanları yeterince anlayabilirler.
0-2 yaş çocuğu için çevredeki her obje ilgi çekicidir. Çevreye yaklaşmasında; sadece çevreye olan merakı değil, aynı zamanda yeni kazandığı hareket yeteneğini test ediyor olması, kendi isteğine bağlı özgürce etrafta dolanabiliyor olmasının keyfini çıkarıyor olması rol oynar.
Bu yaşta kendilerini fark edebildiklerinden (egosantrik), isteklerinin anında olmasını beklerler (dürtüsel). Yani isteklerini gerçeğin sınırları ile sınırlayamazlar. Sosyal kavramları bilemezler. Geciken ödül onlar için ödül değildir. Sıra beklemeleri imkansızdır. Üstelik lisanı kullanma yetenekleri zayıftır, yani ne kendilerini yeterince anlatabilirler ne de anlatılanları yeterince anlayabilirler.
Davranışları içinde bulundukları yaşa özgün ve doğaldır. Yapılması gereken, onları bu davranışa yönlendiren içgüdüsel itici güçleri kontrol edebilmeleri için yol gösterici olmaktır. Sonuç olarak, davranışı durdurmak değil, davranışı ortaya çıkaran içgüdülerinin kontrolü hedeflenir. Bunun için yaşama onun yetenekleri dahilinde bakarak üretken çözümlere ihtiyaç vardır.
0-2 arası çocuğa nasıl davranmalı
Kalıcı hasara neden olacak tehlikelere karşı tedbir alın. (Su dolu kaplar, elektrikli aletler, yakıcı, batıcı ve kesici, balkon ve pencereler, ilaç ve deterjan gibi toksik maddeler, düğme boncuk gibi boğucu cisimler…)
Kalıcı hasara yol açacak objeler; kalın ses, çatık kaş ve “hayır” anlamında işaret parmağının sallanması ile eşleştirilir. Bu objelerin dur anlamı ile pekişmesi için kontrollü bir ısıdan yaralanılabilir.
Kalın ses ile azar içerikli bağırma karıştırılmamalıdır. Bağırma, çocukta emniyetsizlik hissi doğurarak ilişkiyi de zedeler. Çocuk karşı tarafın korumak ya da cezalandırmak amacı arasındaki ince farkı fark edebilir.
İlgisi başka yere yönlendirilir. Takıldığı objeyi uzaklaştırırken, uzaklaştırıldığı yönü görmesine fırsat vermeyin. İlgi yönlendirilemiyorsa kısa süreliğine mekan değiştirilir. Konuşabilen çocuk için ”yap veya yapma” gibi çocuğu hedefleyen sınırlar yerine ilgisini çeken objeyi hedefleyen yaklaşım tercih edilir. Örneğin, “Dondurma yeme!” yerine, “Dondurma saat 3’e kadar buzdolabında durmak istiyor” gibi.
Sınır olumsuz mesaj içermemelidir. Örneğin, ”Dondurma yersek hasta oluruz” gibi. Onun yerine, “Dondurma güneş yuvarlak olunca yenir” ya da “dondurma yapraklar kımıldamıyorsa yenir. Şimdi meyve suyu zamanı” gibi.
Market, lokanta gibi yabancı, kalabalık ve gürültülü ya da doktor muayenesi gibi stresli mekanlara giderken istediği objeleri yanında götürmek ve orada lüzumu halinde, ilgisini çekmek amaçlı kullanmakta yarar vardır.
Dövmenin asla yeri yoktur. İçgüdüsel olarak güvenmek ihtiyacında olan bu yaş çocuğu, şiddeti sevgi ile yanlış eşleyerek yetişkin dönemdeki ilişkilerinde sıkıntı çeker. Elindekini almak, sadece elindeki ile bir diğerine vuruyorsa önerilebilir. Bağırmak, çocukta karşılık olarak bağırma davranışını tetikler.
alıntıdır
0-2 yaş çocuğu için çevredeki her obje ilgi çekicidir. Çevreye yaklaşmasında; sadece çevreye olan merakı değil, aynı zamanda yeni kazandığı hareket yeteneğini test ediyor olması, kendi isteğine bağlı özgürce etrafta dolanabiliyor olmasının keyfini çıkarıyor olması rol oynar.
Bu yaşta kendilerini fark edebildiklerinden (egosantrik), isteklerinin anında olmasını beklerler (dürtüsel). Yani isteklerini gerçeğin sınırları ile sınırlayamazlar. Sosyal kavramları bilemezler. Geciken ödül onlar için ödül değildir. Sıra beklemeleri imkansızdır. Üstelik lisanı kullanma yetenekleri zayıftır, yani ne kendilerini yeterince anlatabilirler ne de anlatılanları yeterince anlayabilirler.
0-2 yaş çocuğu için çevredeki her obje ilgi çekicidir. Çevreye yaklaşmasında; sadece çevreye olan merakı değil, aynı zamanda yeni kazandığı hareket yeteneğini test ediyor olması, kendi isteğine bağlı özgürce etrafta dolanabiliyor olmasının keyfini çıkarıyor olması rol oynar.
Bu yaşta kendilerini fark edebildiklerinden (egosantrik), isteklerinin anında olmasını beklerler (dürtüsel). Yani isteklerini gerçeğin sınırları ile sınırlayamazlar. Sosyal kavramları bilemezler. Geciken ödül onlar için ödül değildir. Sıra beklemeleri imkansızdır. Üstelik lisanı kullanma yetenekleri zayıftır, yani ne kendilerini yeterince anlatabilirler ne de anlatılanları yeterince anlayabilirler.
Davranışları içinde bulundukları yaşa özgün ve doğaldır. Yapılması gereken, onları bu davranışa yönlendiren içgüdüsel itici güçleri kontrol edebilmeleri için yol gösterici olmaktır. Sonuç olarak, davranışı durdurmak değil, davranışı ortaya çıkaran içgüdülerinin kontrolü hedeflenir. Bunun için yaşama onun yetenekleri dahilinde bakarak üretken çözümlere ihtiyaç vardır.
0-2 arası çocuğa nasıl davranmalı
Kalıcı hasara neden olacak tehlikelere karşı tedbir alın. (Su dolu kaplar, elektrikli aletler, yakıcı, batıcı ve kesici, balkon ve pencereler, ilaç ve deterjan gibi toksik maddeler, düğme boncuk gibi boğucu cisimler…)
Kalıcı hasara yol açacak objeler; kalın ses, çatık kaş ve “hayır” anlamında işaret parmağının sallanması ile eşleştirilir. Bu objelerin dur anlamı ile pekişmesi için kontrollü bir ısıdan yaralanılabilir.
Kalın ses ile azar içerikli bağırma karıştırılmamalıdır. Bağırma, çocukta emniyetsizlik hissi doğurarak ilişkiyi de zedeler. Çocuk karşı tarafın korumak ya da cezalandırmak amacı arasındaki ince farkı fark edebilir.
İlgisi başka yere yönlendirilir. Takıldığı objeyi uzaklaştırırken, uzaklaştırıldığı yönü görmesine fırsat vermeyin. İlgi yönlendirilemiyorsa kısa süreliğine mekan değiştirilir. Konuşabilen çocuk için ”yap veya yapma” gibi çocuğu hedefleyen sınırlar yerine ilgisini çeken objeyi hedefleyen yaklaşım tercih edilir. Örneğin, “Dondurma yeme!” yerine, “Dondurma saat 3’e kadar buzdolabında durmak istiyor” gibi.
Sınır olumsuz mesaj içermemelidir. Örneğin, ”Dondurma yersek hasta oluruz” gibi. Onun yerine, “Dondurma güneş yuvarlak olunca yenir” ya da “dondurma yapraklar kımıldamıyorsa yenir. Şimdi meyve suyu zamanı” gibi.
Market, lokanta gibi yabancı, kalabalık ve gürültülü ya da doktor muayenesi gibi stresli mekanlara giderken istediği objeleri yanında götürmek ve orada lüzumu halinde, ilgisini çekmek amaçlı kullanmakta yarar vardır.
Dövmenin asla yeri yoktur. İçgüdüsel olarak güvenmek ihtiyacında olan bu yaş çocuğu, şiddeti sevgi ile yanlış eşleyerek yetişkin dönemdeki ilişkilerinde sıkıntı çeker. Elindekini almak, sadece elindeki ile bir diğerine vuruyorsa önerilebilir. Bağırmak, çocukta karşılık olarak bağırma davranışını tetikler.
alıntıdır
Moderatörün son düzenlenenleri:
