Eller yâre sunulur mu boş
Yar bakar mı gözleriyle hoş
Sen gönlünü bırakma boş
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Dilinde tatlı bir söz yoktur
Yar gönlündeki posta otur
Yakma ateşlerle köz köz
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Yar saçlarını ellerinle tara
Gönlünde sakın açma yara
Sonra yüzün gönlün olur kara
O zaman seni kim nasıl sara
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Her gün sabah gibi aydınlık ol
Yürümesi için ona ol yol
Açılsın onu sarmak için kol
Sevgilerini sun olsun bol bol
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Uzansın gönlüne elin
Kırılmasın ağır sözlerden belin
Takke düşer görünür kelin
Olmaz yar gönlünde yerin
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Sulanmazsa gönülde fidan yeşermez
Aşkla sevmezsen gönlü gülümsemez
Yar giderse geri gelmez
Halin nedir kimse bilmez
Kara günlerin mutluluk görmez
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Uzat elini kırılmaz dal ile
Gönlünde gezdir o sal ile
Kal gönlünde rızası kal ile
Besle onu arıdaki bal ile
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Aşkla sevince ömür bitmez
Âşıkların ömrü canlar içindir
Canları kara gün içindir
Kara gün zalimler içindir
Çalar söyler gönül güzelliğindendir
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Kul Mehmet’im sevmekle gönül tükenmez
Güldürmezsen yâri gönüller gülmez
Giden güzellik kayboldu mu geri gelmez
Güzel olan nasıl sevilmez
Yazmakla kalemde mürekkep bitmez
Al gönlünde ellerinle bir çiçek
Bak o zaman yar nasıl gülecek
Yârin eline vermek için koş
Mehmet Aluç © Kul Mehmet
Son düzenleme:
