Mustafa CİLASUN'un Kendi Kaleminden Şiirler...

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 18 May 2013

• #400

Ah yar bilsen nasıl dinmeyen bir ah u zarım var!

Ne vakit efendim aklıma gelse
Gözlerim yaşarır, içim dolar, nefesim bir hoş olur nedense
Lisanen yakın olsamda, kalben ve zihnen ne kadar sığ olduğum sorulur
Sual ederim bazen, neden bu kadar kayıtsızsın, dünya için çırpınırsın, mizandan korkulur, üşüten düşler neden soldurur diye

Çocukluğumdan itibaren
Onun hakkında duyduğum her şey bir başka güzeldi
En mütenahi bir özlemle sessizlik içinde süzülen ve nazar eden bir güldü
Hep hayıflandık, bahanelere daldık, nefsimiz adına kandırıldık ve fakat ne hikmetse hala ayılmadık

Her hali, sarfettiği kal-i eftali
Ne kadar mücerretti, mesneti belliydi, neden tatbik edilemedi
Hayatı ve ömrün vazgeçilmezi olarak ikame edilmekten çekinildi, kim kar etti
Herşey darmadağınık, hissiyat niçin bu kadar bulanık, itimatsöyle nereye gitti, yoksa insanlık mı yitti

Ümmet-i muahammet adına
Hangi arza baksam, safahat içinde yaşayanı ne yapsam
Sefilliğin diz boyu olduğu Afrika ve Ortadoğu halkını nasıl ve hangi gerekçeyle anlasam
Her zülmü ve isyana caiz olduğuna dair fetva üreten belamlar ı nasıl kavrayıp, emin bir yol alsam

Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 19 May 2013

• #401

Gönül görmezse, göz ne yapsın, akıl ağlasın!

Nefes, müddetin şevkiyle yol alır

Akıl, merak bilgi ve görgüyle ancak hakikate ulaşır

Kalp nazargah olmak için nazlanır, beşer kalmaktan arlanır

Ruh vadin her lahzasında sadakate ramdır, hicrana gark eden firkat edasıdır




İnsan asla kendini kandırmamalıdır

Akıl ve iradesini birilerine emanet ederek yol almamalıdır

En mütekamil bir varlık olduğunu kat a unutmamalıdır, azimle araştırmalıdır

Adet ve töre üzerine, riya ve tefrika düzenine, rakama boğulan zikir sözüne iyi bakım, kavramalıdır




Şekli yet üzere din ihsası yapılamaz

Her modaya uyularak samimiyetle takvaya bel bağlanmaz

İnanç ve izan bir birinden ayrılamaz, dil başka ve dahi gönül başka konuşamaz

Azim ve irade zafiyet adına tasarrufta kullanılamaz, böyle bir mantıkla hakikate ulaşılmaz




İhsan ve ecir kalbin sahibi içindir

Her varlık ve nefes kimindir, hangi hükmün şehridir

Kur an-ı kerimin meramı ve efendimizin yadı ve amacı enönemli gaye edinilmelidir

İnsan kul olmayı hak etmek için cehdinden taviz vermeden yürümelir, yoksa ihdas edilen dinle yetinir




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 20 May 2013

• #402

Vefa kalbin, aklın ve vicdanın en ulvi sadakatidir!

Ne hikmetse, bir yorgunluk var üstümde
Ne düşler ve ne de düşünceler alıp götürmüyor melalimibugünde
Nereye baksam, kimin telaşıyla karşılaşsam, bir kenardaoturan mahsuna yaklaşsam
Sualler şevk vermiyor izanıma, gözlerim kamaşırken, aklımkarışıkken bu afakımı bilmem ki kime anlatsam

Arz ve talep farklılaştıkça ve artıkça
Her nefs haddi aşıp bir şımarıklık içinde sefilliğiniabarttıkça
Kız çocukları haya ve edebi bırakıp, insanların önünde akılalmaz rezilliği yapınca
Okulu, aileyi, maarifi ve arkadaşlığı yeniden yorumlamak geliyoraklıma ve fersiz bir çare adına

Özgürlük adına her naneyi hadsizce yapmak
Tanıdık yok diye ayyuka çıkacak kadar argo küfürlerlekonuşmak
Erkek çocuklara nisper edercesine garipliği abartmak ve birdearlanmadan kahkaha atmak
Ne şehir meydanları ve ne de üniversite sahaları, edebi veadabı dışlamak için yapılmadı, maneviyat dışlandı

İnsan kim olduğunu ve aidiyetini bilmeli
İlim yuvaları adına insanların nazarlarından endişeyisilmeli
Her insan masumiyetini ve sadakatini idrak ederek,kişiliğiyle irfana ram eylemeli
İnsanın kalbini lekeleyen ve ruhun bizar eden, aklı vevicdanı gama sevk eden maceradan ictinap etmeli

Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 21 May 2013

• #403

Ey gönül vazgeç hevesten, hevanın her çeşidinden!

Click this bar to view the original image of 800x600px and 100KB.

Biliyorum neler hissettiğini

Ah u zar ettiren en sıkıntılı halleri, boyun büktüren vakti

O vakir akıl kar etmiyor, irade zafiyete meylediyor, izansukut ediyor sanki

Çekimser bırakan, endişeye yol açan, acabalar sokağındayalnız bırakan vehimlerdir diyelim, velevki





Düşlemek bile bazen yetiyor

Düşünmek için fikir ve görgü kimbilir neler istiyor

Merak neden sürur ve huzur bahşeden latifliğe sukunet içindesevk etmiyor

Niçin nefs korku ve paniğin içine çekiyor, asılsız birmacera yaşatmak için neden bu halimi icbar ediyor





Akıl, kalbin sezgisi, firasetidir

İdrak, dimağın vazgeçemediği, onun için ceht ettiğişirazedir

Ahlak kalbin ve vicdanın saadet bulduğu ahenktir, inançkonusunda çaredir

Umut, aklın ve idrakin muvazenesinden neşet eden taleptir,emel ömürden biçilen ve zor edinilen bir istektir





Her nefes hesabıyla makbuldür

Vaktin sultanı, üşüten lahzalar içinde gönülden ne bekler, oan dürülür

Alnının şakından ter gelmeden, damardan kan çekilmeden,korku kalbime düşmeden panik görülür

Ne kadar vehmetsen, keşkeleri derleyip neşretsen, enyakınlarını gözünün önünden geçirsen bile, artık zaman kadrine yürür







Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 22 May 2013

• #404

Ümitsiz değilim günahkarsamda, Rabbim derim!

Üzerimde ne varsa

Bir çırpıda ve hınçın dilinde yırtmak istiyorum

Ne kadar riya ve takiye bulaşmışsa, taklit hala eminse çekiniyorum

Yalın ve sade , kalbi hassasiyet içinde, şekliyetten azadebir kul olmayı ne kadar diliyorum





Neden bu kadar zan

Nereye baksam, araştırmak için adım atsam

Dinlediğim, şahit olduğum, hayrete düştüğüm, insanları söylene yapsam

Hangi dinden beslendiklerini, ömürlerine mihenk seçtiklerinin samimiyetine endişe duymadan vasıl olsam





Hakkıyla bilinmeyenleri

Keyfiyet ve heva için hangi bahaneler öngördüklerini

Para kazanmak adına takla attıklarını nasıl ihsanla ahenk içinde göreceğim

Taltif edilen, rızkın onda dokuzu onda bulunduğu dile getirilen tacirliği nasıl huzurla ihya edeceğim





İnsan kimliği hala beşer kalmayı diliyor

Akıl ve izanı, vidan ve dimağdan başka bir yere ikame ediyor

Vakti hiç sual etmiyor, nefesin müddetini ne kadar eminbiliyor, asla dertlenmiyor

Fani olan ne varsa, rekabet etmek makamsa, sıfat uğruna varlık ve erdemin deminden vazgeçiyor





Ey Rabbim sen bilirsin

Sen varlığımın ve hassaten aklımın yegane sahibisin

Neden bu kadar anlaşılmazlık içinde seni anmayı, sana hakkıyla el açmayı beceremiyorum

Anlık kararlar içine zikrimi ve taatimi sıkıştırıyorum, sonra emel ve heva için edepsizce yol bakınıyorum





Sen ki kalbimin sahibisin

Akletmem için merak ve azim bahşetmiştin

Gözlerin nazar ettiği her unsurda sen varsın, ayetlerin ibret için karşımda

Ve fakat neden kalbim huzur ve sürurdan çok uzaklarda, sen hidayeti gönlüme ikram eyle, dualarımı boyun büktürme





Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 24 May 2013

• #405

Tahayyül meyanında temaşa ederken!

Click this bar to view the original image of 800x555px and 109KB.

Kıyamam aşiyanda inleyene
Can havliyle nefes nefese kalbine eren kimliğin rengine
Ruhunda sancılar birliğiyle sabrı seçen sevgiliye ve çileyle barışık enginliğe


Koş durma!Aşka ram olmak için
Yıllara sari kirlilikten kalbin iflaha ermesi elbette ki seçim
Ruhun inhisarında ve vaat edilen akdin hazzıyla muhabbete erişmektir geçim


Durma ne olur, hakkıyla bir düşün
Mütemadiyen anlamsızlık içinde koşturmak mı senin işin
Öncelikle anla, arayıştan kopma, ve sağanakların çeşitliliğiyle feragati kokla


Vesileler senin için tercihi urbadır
Hangi niyetle kuşanırsan ayanı haktır, vakti sanat kılmak farktır
Nefesi idrak muvacehesince kullanmak ve aşkın hasretiyle savrulmak haktır


Her kim ne dilerse,aşksız ne çıkar
Aşk halin demiyle ruha erişmeyince bir zevki hazdır
Oysa sevdayı harıyla yaşamak asliyen için mutlaktır, senin toprağında vardır


Biçareliğimle ben sana muhtacım
Kalbinin müstesna güzelliğinden neşet edene açım
Bir bilsen ne kadar hasretin çeperleriyle uğraşan sefilliğimle el açan bircanım


Ha ne olursun muhabbetle gel
Sana bahşedilen hamiyetin harmaniyle kalbinle sel
Sadakatin mertliğinde, samimiyetin ihsanıyla ruhun inşirahıyla sen selamete er


Bırak artık durağanlığı ve acıyı
Kalbinde mütemadiyen tazeliğini muhafaza ettiğin sancıyı
Savunma artık hamaset indinde var olan hıncı ve ruha sızılar yaşayan kalaycıyı


Gül neden deminde bir hazdır
Anlamayan gönüller için hicranı vicdan için vaazı tavdır
Laleler derinliğinde bir nazardır, mizan vuslat için fevkalade adaletli birkarardır


Gam değil tevazuu senin olsun
Hizmeti asliye kalbinde asudelik içinde hazır una sunulsun
Fazilet kapıda hazır bulunsun, her ihtiyaçlı nefes senin suhuletli aşkına ramolsun


Ölüm, kalbinde hazan olmasın
Önünde açılan sayfalar anlamsızlık için solarak yaşamasın
Nitelik azmin içinde muhakakak bulunsun, bilincin her halükarda yalnızbırakmasın




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 24 May 2013

• #406

Hassasiyetle hasreden kalbiniz için!

Bilirsiniz,
Çaresizliğe yine siz çaresiniz,
Sevginiz, umut için gayretiniz, hisseden yüreğiniz,



Samimi
Halinizde ki teslimiyetiniz,
Baharlara haber salan özleminiz,
Kelebekler kadar zarif dirliğiniz sizin değerli ömrünüz.



Nice canlar,
Kan revan içinde çareye susayanlar,
Hak adına, muhabbet cenahında sefilliğin ikliminde soluyanlar



O kadar çok ki
Etrafımızda kimi kimseden habersiz,
İcbar edilen günü birlik nafaka mücadelesi
Hissiyatımızı, muvazenemizi her gün tahrip diyor.



Yaprağın güzelliğinde,
hilminin ahenginde, çilenin güftesinde
Sabrı ve kanaati bariz bir şekilde fark ederiz.



Çok severiz,
Dalar onsuz çok çaresiz deriz
Hâlbuki zahir nazarıyla bu böyle anlaşılıyor.
Bilmek, ihsana yetmiyor, tefekkür gerekiyor.



Şifayı en iyiyaratan bilir, çaresi onun hükmüdür.
Nefesler süreli bir ritimle kalbi teneffüs edilendir.



Can,
Korkulan zaman,
An içinde değerini bulan hal,



Kalbin ve ruhun,
Vicdani sorumluluğun,
Kalemde ki sorgunun,
Kelamdaki anlatılanın aidiyeti için olduğunu,
Hareket ve kuvvetin sahibini hissetmemizle orantılıdır.



Sabır,
Bunu tafsilatıyla anlamak için bir imkândır.
Kanaat bu manada, aşkın umanında net sermayedir.



Sevmek,
Onu hak etmeyi bilmek,
Yaratanı, kudretini, ayetlerini, ibretli hikâyelerini,
Ezeli ve zahiri daha iyi anlamamız için bizleri bekliyor.



Yaşamak,
Yaratanın öngördüğü istikamette,



Nefesin
Müddetince,
Sevginin karesinde,
Hizmetin servetince,
Nedenleri hikmetiyle,
Çaresizliği şefkatiyle anlamaktır.




İsminiz,
Kızıma koyduğum bir isimdir,
Payemdir, emanetim olan değerimdir,
Ve suhulet içinde yerine tevdi edilmiştir.



Biliyorsunuz,
Hazreti Fatımanın
Ve Asiye annemizin
Halk tarafından konmuş sıfatlarıdır.
İffetini ve namusunu koruyan, edebi koklayan candır.




Siz şefkatle,
Çiçeklerin renklerinde,
Kuşların meşklerindesiniz,
Lütfen ve hassaten siz bu gerçeği biliniz.
Niyazımız ve selamımız size ve ayaliniz olsun.
Sağlık ve afiyet halinizi bulsun, muvazeneniz bozulmasın sevgilerimle…




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 27 May 2013

• #407

Gönüller yas tutup, idrak aşk için ağlasın!

Click this bar to view the full image.

Kimler geldi kimler geçti
Bu diyarın sakinleri olarak elendi

Ne umutlar varki
Mevsimler misali gönüller için hasredildi
Vuslat için aşk dendi

Kimi vakit sabredildi
Kimi zaman kanaatle hikmeti terennüm edildi
Lakin mevsimlerin serdettiği çileler
Sineme refakat etti, yalnızlık artık yetti

Mevsimler ayrıdır
Çiçekler başka mananın meftunu olan tadımdır
Ruhumun hicran damlaları
Bilmem ki niye hıçkırıklara abat olan vakıayı aşktır

Niye gönlüm yastadır
niçin sinem hüzünle anlamlaşan fermanı sevdadır

Şevkin hasreti
Gönlüm için niyazdadır
Umutlarım edeple iştiyaklı kanaattır

Ne kadar ağlasam
Ve yüreğimin kuytu kurşiniliğini
Aşkın uğruna feda etsem bir gam değil

Elem için
Sabrın rahlesinde erisem
Çilem için
Hakikatin inşirahını nefeslensem
Niyetim ruhum için her halime koşulsuz kefil

Mukadderatın sahnesinde bekleyen esrar
Umut için en müstesna bir karar
O vakit
niye sine-i halimde efkar yüreğimi yakar

Mahzun gönüller melül melül bakar
Hasretin sancısı ruhumu dağlayarak hıkkırığa koyar
Gönül ağlar, aşk niyetle başlar, sevda muhabbeti edeple saklar

Mevlam sana ersem diye aşka düşen pervaneyim
Ne bir deliyim
Ne de bir vecde gönlünü hasreden veliyim

Nefsimin hangi şubesinde

Nefeslensem aşk için divaneyim
Kalbimin sesinde seyreyleyen abdiaciz biriyim

Mestim bu gece
Bu gece coşku içinde nefeslenen bir zadeyim
Ahirim için haşyeti öteleyen, atiyi rahmeti umutla bekleyen zahidim
Muhtaçlığını her halukarda nefeslenen fakirim

Bilmem ki hamaset için gönlüme ne söyleyim
Ön yargıların çırpınışlarında
Taaccup ederim ki nasıl hakikati hakkıyla göreyim

Vesileler için elhak

amenna ve saddakna der, boyun eğerim
Rızayı vicsanıma sorarım ve kimden beklerim
Kalbimin sahine iltica ederek aşkın meftunluğunda ölümle yüzleşirim

Her mevsimin

asudeliğinde gönlümü dinlerim
Yar için kalbi inşirah dileyerek, hamiyetli haline nazar eğlerim

Ne kadar ibret varsa,

aklım için işaret yaşları bilirim
İdrakim için ruhumun teslimiyetinde umudun filizini aşktan beklerim

Kimseye söz etmeden

ve edebi görmezden gelerek göçemem
gözyaşlarım için bir ah dahi demeden sevdanın bahtında nefeslenemem


Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 28 May 2013

• #408

Gönül dili bir başkadır, riyasız ve edebe tavdır!

Click this bar to view the original image of 800x452px and 124KB.

Ruhun
Dinginliğini anlamak için
Bu manada suya bakmak idrakte yetecektir

Duru,
Sessiz ve sukut eden
Fırtınayı bekleyen nasibinin olgusuyla sabreden

Vakit gelince
Kabaracak, coşacak, dalgalanacak
Sevinçlerin ya da hüzünlerin habercisi olacak

Biraz sonra beklenen
Damlalar düşüveriyor üzerlere
Değişik rehavetlerden artan hazzı umutlarla

Birkaç gün öncesinde
Yollarda ciddiye alınmadan
Üzerine basılan ve çiğnenen çok halis topraklar

Hasretine ne özlem duyar
Buram buram yanıklarıyla çatlarlar
Şimdi suyun yüzeyinde başlayacaktırgezmeler

Her bir zerresinde
Var oluşun hükmü sebebiyle
Sineleri açılır aşkla ve kapanır halinde secdeye

Hesapsızdır düşen damlalar
Tayin edildiğine kadar atanın attığıylakalır
Ne kadar genişleyebiliyorsa o kadardır arzda yeri

Bazen sakin bazen çılgın
Her bir kelime bir tarzı ya da
Şairin ruh halini yansıtır aslında yazılan mısralarla

Ve bu gayretlerden sona
Gidilen yolda atılan birer başlangıç adımıdır
Ve her ne niyetle yapıyorsa haz kendiyle kalacaktır


Ardından çok farklı konularda
Birbirinden değişik vurgularla işlenir şiirlerle
Ne renkler ne çeşitli fikirler yeşerir hoşgörü ikliminde

Durmadan geliyor akın yürek
Her çeşit şiirin bir hikâyesi ve bir ad vereni var
Ömürlerini vererek adlarını bırakmışlar silinmezleriyle

Ruhunun aynası var
Olmaz mı çünkü her şairin kendince âlemi var
İnsanların ruh hallerinden zira sadece bir tane bahar

Değişir mutluluğumuz
Hangi hüznümüzün tekrarı ne kadar var ki
Her şey aynı bile olsa ya mekân ya da gün değişmiştir

Değişmeyen
Şiirlerdir aslında her hüzün ya da
Her sevinç bir defalıktır işte ne kadar farkına varılırsa


Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 28 May 2013

• #409

Hangi anıdan söz etsem, bilincimi tazelesem!

Click this bar to view the original image of 720x464px and 55KB.

Yıllardır çok geç farkettiğim
bir gerçeği sizinle paylaşmak umudunu yaşamaktayım.

Sizin şimdiki mevcut halinizden hiç haberdar değilim.
Satırlarımı okumaya ne kadar müsaitsiniz asla bilemiyorum

Lakin derinliğimde teneffüs ettiğim
hislerin adeta beni bu eylemi yapmaya zorluyor.

Kendi kendime yeterli olmaktır asıl maksadım…
Duygularımı bir nizam içinde ahenge erdirince…
Heveslerimin izleri ardınca gidersem nedameti öncelerim…

“Ritmin” hayatımın en önemli göstergesi olduğunu

bilmeme rağmen, idrakin tezahürügalebe çalmayınca

ne kadar işe yarıyor ki birşeyleri bilmek!

Düşünüyorum, yoksa

zorunda mı kalıyorum, birdesize sorayım istedim.
Bilmeden düşünmeyi becermek,

ön yargılarımla aydınlığaermek ne kadar mümkün?

Her bir büyüğüm veya kemale

ermiş değerim bir şeyleröğretmek diliyor.
Lakin öğretmenin, sevgiden yoksun başarılamayacağını hiç düşünemiyor.

Beklentileri doğrultusunda veriler

elde edemeyince nelersöylemiyorlar ki!
İşte o zamanlar kimi kime şikâyet edeceğimi bilememenin

sancısıyla çekiliyorum, herzaman teklifsiz başvurduğum yalnızlığıma!

Bir gün olsun babamın kollarını açarak,

şefkatiyle kuşatacağıbenliğimi, oğlum diyerek

payelendirmesine hasretimartık mazi sayfalarının,

ahir inkişafıyla bir vuzuhaereceğini ummaktan başka.

Annemin her vakit geçim gailesinden

hiç gülmeyen yüz hatlarınıresmedecek olursan,

çocukluğumda hafızana nakşettiğini, sarıkamışta seferdeyken

kışın ayazında donanaskerlerin yüz hatları aklıma gelmiyor değil.

Ablalarım… Zavallı canlarım… Kar damlalarım…
Onlardan küçük olmama rağmen onlar için sinemde

duyduğum sızı o kadarşiddetli ki hatırladıkça hala gözlerim dolar.

Neydi bu hayatımızda

olumsuzluklara kapı aralayannedenler?
Bu kişiliğin devam edecek nesillerine vereceği nasibi hakikatler!

Çocuklarına öğretecekleri bilgiler…
Onların gönüllerine ekeceği sevgiler…
Verecekleri güven ve serdedeceği himmetler…

Bir çocuğun nazarıyla bakarken…
Babanın hazin durumu çocuğun şefkatine muhtaçsa…
Annenin meşakkat gayretiyle ihmal ettiği değerler bulunmuyorsa…

Emanet olarak tevdi edilen can ne olacak…
Akranlarından farkı zaman içinde nasıl kapanacak…
Melal içinde gizlenen ince yaralar nasıl deva bulacak soruluyor işte…

Yalnızlığı kimi çevreler çok farklı telakki ederler!
Oysaki o kadar sadık bir dosttur ki asla ondan bir endişe duymazsın.

Senden hiçbir zaman bir talebi olmaz…
Her vakit senin hizmetinde amadedir…
Sırlarının bekçisi, ruhunun nöbetçisidir…

Seni seninle yüzleştirmeyi başaran bir değerdir…
O bir anne misali her zaman seni kendine tercih eder…
Bir baba kudretiyle seni dehlizlerden koruyarak eminliğe salar…

Sorarım bazen dirliğimde kendime…
Ovalarda döşenen yeşiller içinde çiçekler ne arar!
Yeşil çimenlerde gizlenen bir ayran olduğu çok aşikâr…

Peki, öyleyse rengârenk çiçeklerde ne var?
Yalnızlığımdan yükselen bir nida hasret kaldığın sevgi var…
Güzellikler içinde gizlenen asudeliği, naifliği ruhun asliyetini haykırıyor…

Sizinle her ne kadar bir tanış olmasak bile…
Satırlarınızla aksettirdiğiniz manayı zarafet mefkûresi…
Hissediyorum ki yalnızlığımı deşifre eden engin bir güzellikti…

Bakınız bu zikredilen meyanlar da…
Zahirin izleri hiç yok, soyut terennümler çok…
Heveslerin bir amaca müteallik zihniyet açılımı hiç yok…

Edebin bir erkân içtenliğiyle paylaşımı esastır…
Zafiyetler müşahhaslıktan uzak olan zannı galiplerdir…
Bunlara rağbet edenler, yalnızlığı efkârında nefes almayanlardır…

Kâinatın öznesi durumunda bulunan aşk…
Yaratılışın yegâne gayesi olan bu manada verilen aşk…
Heva ve hevesler heba edilecek olursa şayet, ruhun hıçkırıkları duyulur…

Vicdan sukutuhayal ile sızıya gark olur…
Ahengin bulunmadığı, mananın uzaklaştığı her şey heder olur…
Maksat insan olmaksa, adamlıkta kalmaksa, geçicilik niye reva bulsun…

Seni andığım baharın çiçekleriyle var olan…
Gönlümüzde zikrettiğin güzelliklerle gülü açtıran…
Tefekkürü kaçınılamaz kılarak ati ve mazi senfonisi sunan payesin…

Yıllarca iç içe yaşadığım yalnızlığımı seni anınca…
Ne kadar çok zenginleştiğini fark ederek bazen gülüyorum…
Unuttuğum hislerimde letafetler sunarak âlemlere kapı aralıyorsun…

Artık sadık dostum olan yalnızlık…
Zaman zaman müsaade talep ediyor halimden…

Sabrediyorum, düşündükçe bir korku sarmıyor değil yeniden…
Çiçekler nezaketin baharında, edebin kollarında kokusunu salarlar…
Ben ise bu hasletlerden yoksun olduğum için naçarlığım nüksetmiyor değil…

Biliyorum ki sen, yaratılışın gereği zarifsin…
Sen hoş görünle, hataları örtüşünle sanki bir nakkaşsın…
Toprağa kök salan, yağmur damlalarını anlamlaştıran ne hoş baharsın…







Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 30 May 2013

• #410

Isssız sokakların melaliyle kal etsem, gözyaşlarımı silsem!

Resmin orjinal boyutu için tıklayın.

Ey suskun yar
Ne vakit kalemi elime alsam
Sinemin hüznünden akseden serencamı yazsam
Yıllara sari hasretin feveraniyle sessizce ağlasam ve yine ansam


İçimi titreten
Gönüme hüzün bahşeden
Dilimi lal edip, gözyaşları ıstıtrap haline getiren
Isssız sokakların melaliyle sineme sökün eden, lakin ses vermeyen


Nedenler nerde
Sualsiz hüküm vermek söylermisin kimin haddine
Hak ve hukuk adına duyarlı olmak sanki mechul nefes kadrinde
Hiç üzülmeden,sinenin sahifelerinde bir iz bırakmadan yok oldun niye


İnsanım, var acım
İçimi burkan her halin lahzasında davacıyım
Hangi yanlışın kurbanıyım, niçin sual edilmez bu hicranım, arım
Solan umutlarım halsiz kaldı, şevkimden bir takat olsun hiç kalmadı


Geceden söz edeyim
Hüzün zerkeden kederin hangisini söyleyim
Yazılan şiirlerin dilinden mi sesleneyim, dinmeyecek mi kaderim
Ah u zarım kimsenin değil benim, ancak hicranla var olacak vicdanım


Sevmek suç mudur
Gönül vermek ne kadar hakikatin halinde bulunur
Sadakat içinde nefeslenmek ne vakit bir kabahat olur, an burkulur
Suçsuz ve günahsız bir can, yalnızca sevdiği için mi sukut etmekten sakınır


Akıl ve izan farktır
Düşünmeden amel etmek ne kadar makbuldür
İnşirah nasıl bir kalbin ihtiyacıdır, yalnızca keyfiyet mi aranır
Sınırsız iştah bir had mi tanır, her isteğin yerine gelmesi kalpte ar mı bırakır


Ne söyleyim söyle
Yazmayan kalem misali, dertlerim benimle
Suskun bırakan firkat bilmem ki hangi müjdenin derinliğinde
Zahir olan ne varsa içinde, batına erişmek haddim değil, evet, yakınen biline


Dinmiyor bu akşam
Hissiyatım, yıllara sari anılarım ve acım
Adeta yalnızlaaşan bir figanım, rıhtımların hicranıyla yol alırım
Hırçın dalgaların sesgisini söyle hangi gönüle anlatırım, niye sessizce ağlarım




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 30 May 2013

• #411

Aşk mı dilsiz, yoksa sinem mi şevksiz, feyzden habersiz!

Resmin orjinal boyutu için tıklayın.

Ruhumu cezbeden ne varsa
Aklım ve izanım o an tutukluluk yaşasa
Gözlerimden boşalan yaş hiç durmasa, kalbim narıyla dağlansa
Bir an olsun nedamet duymam, hicranın meftun bırakan halini sorgulayamam


Bir ömür beklerim, ümit ederim
Her kimden kınama gelirse sessizce gülüp geçerim
Ruhumun feyzinden, müptela olduğu firkatinden nasıl söz ederim
Anlaşılmamak en büyük kederim, fikretmeyene aşk-ı hal lisanıyla nazar ederim


Ne divaneyim ve ne de sazendeyim
Elimde tuttuğum kamışa ibretle temaşa ederim
Kalbim inşiraha malik olmadıkça, gönül kapım açılmadıkça ürkerim
Haşyetin kuşatan lahzalarında mahsur kalmış bir dilenci gibiyim, umut ederim


Yazamam nedense halin kelamından
Furkanın içimi burkan sancılarından,damladan
İzanım korkar oldu, yitik nefeslerin perişan ve avere soluklarından
Yolsuz kalan canlardan, yaşamak adına kıvrananlardan, nedensiz kuşkulardan


Elimi uzatsam, endişe fırsat vermiyor
Gönlümü açsam, pişkinliğin binbir hali karşıma çıkıyor
Kalbi ve ruhunun farkında olan insan için niçin varlığından kuşkulanılıyor
Bin hüzünle korkular zerkediliyor,desiseler perdeleniyor,ruh sanki deşifre ediliyor


Sevda adına ne kaldıysa uzaklaşılıyor
Muhabbetin bahanesi üretiliyor, vakit öldürmek için geziliyor
Müddet-inefes niçin hakikati kadar önemsenmiyor, onca tahsilden ne bekleniyor
Nesil keyfitetin tutsağı olmuş,bin bir bahaneler sanki bekleyen zavallı bir sanıkmış


Artık anneme anlatamam, susarım
Babamın gözlerine bakamam gözlerimi kapatır, ağlarım
Ne vakit kapristana gitsem, huv-el baki olan için gönlümü döksem kanarım
Sessiz hıçkırıklarımı kimseye anlatamam utanırım,akidem adına naçar kalamam


Ne hikmetse hiç sevgilim diyemedim
Belki çok çekingen bir nefes olduğum için ifade edemedim
Gönlümü okuyan bir yarin hasretiyle mi ömrümü tükettim ve öyle bekledim
Neden kanaatin feyziyle iktifa etmeyi yeğlemedim, hissiyata hor bakan birimiydim


Bir deniz ülkesini nedense diliyorum
Kalan nefesimi iklimlerin senasında bırakmayı istiyorum
Sevdadan yana kim olursa olsun, aşkın letafetiyle ruhu arındırsın bekliyorum
Ne hikmetse hülyalardan vazgeçmiyorum,ufkumun sığ yamaçlarında serinliyorum




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 31 May 2013

• #412

Özünde örtünmenin edebiyle şekliyeti ötelemelisin!

Click this bar to view the original image of 800x538px and 293KB.

Haklısın
Tedirgin çok artmakta
Bir tuhaflıkla etrafına bakınmaktasın


Lakin
Söyleyemiyorum sana
Hiç hissetmedikten sonra anlatmasam


Yıllar
Yıpratmıştır kabul ederim
Zarafetin için bir hederdim hissederim

Seni
Aslında hiç üzmemek için
Yıllardır kabuğumda sessiz nefeslenirim


Muhabbet
Fakirliğini deruhte ederim
Hali kelam adına bahanelerde arayanım

Kokunda
Hasretin izleriyle savrulur
Hüzün sayfalarında mısralarla yakarırım

Bilirim
Sen hiç hazlanmazsın
Şiir okumaz gereksiz uğraş olarak anlarsın


İşte
Bak senin karşında
İfade edemediğim tüm hislerimi bu meyanda


Ruhumun
Serencamında anılan toprakta
Hatıraların hicran kokan sayfalarında acıyla


Yaşamak
Umut içinde nefes almaktır
Aşk için nefesler ulviyetinde anlamlaşmaktır

Kalbin
Dilinle müsavi olarak
Mertliğin bekâretinde lekelerden azade olmaktır


Tenin
Kefen içinde varlığını
Zahirin ruh ikliminde vuslat için hak kazandığını


Sözün
Özlükteki nafakasını
Hasbiliğin müşahhaslığını idrakte kazanılmasını


Her şeyin
Zamana mal edilmeden
Tercihlerdeki tekelin kaldırılmasını rıza aranması


Bilmeliyiz
İnsani kimliği özümlemeliyiz
Vehimleri salınmadan nefesin hükmüne girmeliyiz


Muhakkak
Halimizi tahkik etmeliyiz
Bahaneler bağnazlığını öteleyerek ülfeti bilmeliyiz


Emanetimsin
En yakınımda ulvi hasletsin
Lakin nefsinle ve tercihlerinde nizamı öncelemelisin


Hamiyetli
Nefesleri takip ederek
Kemaliyete ermelisin hesabının icmalini öğrenmelisin


Ekonomik
Bağısızlık özgürlük değildir
Aile içinde paylaşım muhabbetin dirliğinde ermektir


Heveslerin
Renklerinde boğulmadan
Adabı muaşeret içinde yaşamak bilincinde idraktir


Güzelliğin
Ve bakımın halime hasredilmelidir
Çünkü sen varlığımın saadet membası hak adımısın


Mutluluğu
Hanende aramalısın
Başka adreslerde meraka soyunmadan kalmalısın


Nisasın
Ar’ın yekpare mülahazası
Eminlik konusunda fevkalade hassas bir sancısın


Mütereddit
Olarak hayata yaslanmak
Adamlığın şiarından azade olmaktır bir bühtandır


Düşünmelisin
Öncelikle neyi olduğunu bilmelisin
Öğrenmek için hissederek gayreti davet etmelisin


Hayâ ve iffeti
Önceleyerek hıfz etmelisin
Özünde örtünmenin edebiyle şekliyeti ötelemelisin


Gideceğin
Yolunu muhakkak bilmelisin
Ötelerin serinliğini ruhunda hissedip nefeslenmelisin



Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 31 May 2013

• #413

Yegâne sahibe mahcubiyetimle ağlar yakarırım!

Evet

Haklısın teslim ediyorum

Hakkını ve serdettiğin naif nezaketini


Ne kadar

Gayret etsemde başaramam

Halimde kikalbi fakirliği yeşertemem


Sizdeki

Hususiyetlerden haz alırım

Fakat yalnızca bununla kalır saklanırım


Nefsi

Yozluğumda ki bağnazlığı

Tedavi ederek senin ülfetine yetişemem


Ne vakit

Sensiz kalsam hazanlaşırım

Solgunluğun sahifelerinde mahzunlaşırım


Hastalığında

Sana hiçhissettirmeden

Sabahlara dek gözlerimde akıtmağa hazırım


Meftunum

Halindeki zarifliğe

Mahcubumkendi içselliğimde ki bedeviliğime


Senin

Kalbinin naifliğine

Ötelerin ikliminden serdettiğin hoş hikâyelere


Düşündükçe

Yanındaki fakirliğimi

Sığ düşlerimle hezeyan fikirlerimi çok sıkılırım


Hala bana

Nasıl tahammül ediyorsun

Kalan ömrümün demlerinde şaşkınlığı yaşarım


Demek ki

Nasip buymuş diye alkışlarım

Yegâne sahibe mahcubiyetimle ağlar yakarırım


Yıllara

Sâri çektiğim çileleri

Böylece ziyadesiyle anlamlı bulurum haz alırım


Son namemde

Aşkınbaharını çiçekle yaşarım

Renklerinde zarifliği hilkatin muvacehesi sayarım


Seni hak

Etmediğime hayıflansam da

Ummadığım halde kaderin tecellisiyle masunlaşırım




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 2 Haz 2013

• #414

Evet, acıda olsa sabırla dinlemek!

​

Duymak
istemediğim serzenişler
yüreğime bir hançer misali inerken

​

Haklılığın
gerekçesiyle tahammülü
çok yudumlamaya
ihtiyaçlı olduğumu biliyorum

​

Bireyler
aklına estiği şekliyle
değil de, bir sonraki adımı düşünerek

​

Fikirlerini
beyan etseler ​

kimbilir ne kadar iyi olacaktır.

​

Bazı dostlarımız
maksatlarına binaen “en”leri için ​

hiçtehoş görülü davranamıyorlar

​

Oysaki bunlar
evrensel değerleri savunduklarını ​

beyaneden değerli arkadaşlar

​

Her düşüncenin
tartışılır olması bir güzelliktir

​

Özellik ise
o düşünceyi tartışanların

​

Nezaketi
önceleyerek, sevgiyi
örselemeden ifade etmektir

​

Bağnazlık
farklı düşünceye
kapalılık ne kadar doğal değilse

​

Karşı tarafa
söz hakkını çok görmekte
ancak o kadar saygısızlıktır

​

Konuşurken
hislerimizin serencamı
ruhi enginliğimizle müsavi olmalıdır

​

Öncelikle hakkı
kendimizde görür isek
diğer hak sahiplerini
dışlamak alenen saflıktır

​

İnsan,
İnsani değerleriyle
anlamlı olan bir varlıktır

​

Bu bakımdan
paylaşır olması
fedakârlığın bulunması
sabırla soluklanması erdemliliğin gereklerindendir

​

Her zaman
sen haklı çıksan ne olacak ki

​

Benim
kalbim kırarak
uzaklaştırdıktan sonra​

MustafaCİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 2 Haz 2013

• #415

Hicranıma hassasiyet gösteren kalbi naif nefese!

​

Cenabı Hak​

sizlere sağlık,eminlik ve huzur versin

​

Herhalde düşüncelerimi,satırlara aktarmada,​

her zaman olduğu veçhile,yine bir sıkıntıya sebepoldum.

​

Oysaki ben,​

hadsizliğimi, beyanlarımıntasdiki açısından,​

sizi ve gönül dostlarımı, nevakit terki diyar edeceğimi​

bilmediğimden, huzurumahşerde, şahitliğe davet etmiştim.

​

Sizden bu mana da,​

bir kabul görmediğim için,hadsizliğime vurgu yapmıştım.​

Merhabalaşmak, konuşmak vemana derinliğinde buluşarak paslaşmak arzuhalimdir.

​

Edebi derinliği​

ve bir niteliği bulunmasıgereken,​

serbest yazı ve makalelergıpta ile temaşamdır.

​

Zatımın bu bedevi​

ahvali ve anlaşılmaz halini,lütfen​

sinemin ahenksizliğine yorumlayın."Ne düşündüğün değil,​

ne söylediğin senibağlar" düsturunu, tam terennüm edemedim herhalde...

​

Konservatuar birimi,​

bir anlamda yöneticilikyaptığım Kültür​

ve sosyal işler müdürlüğünebağlı çalışıyor. Usta ve​

üstatlar, her bir yanımızda veyakın mertebede bulunuyorlar...

​

Zümrüdü, pırlantayı​

ve alyansı, fark eden, amafarklılıklarını ayıramayan​

zihin keşmekeşliğimden, sadeceuzaklardan bakmamı öngörüyor.

​

Sanmam, zannetmem,​

öyle mi demem, asosyaloluşumdandır.

​

Lokomotif olmak​

yiğit kişinin, himmet ehlinin,​

muvazene denkliğini bulanlarınişidir.
Yarım asırdır ve hala, vagon niteliğimi devam ettirmekteyim.
Bu bakımdan yazmaya çalıştığım her bir satırı, beyanımınitirafı telakkisindeyim.


​

Yirmi üç yaşında,​

yaylı tambur çalan ve sizeOsmanlıcayı öğreten arkadaş,​

sizin için nakşeden olmayıbaşarmış, gıyabında takdir ve dualarımı gönderiyorum.

​

“Klasik batı müziğini​

mükemmel bulurum” diyorsunuz.
Mükemmel bulmanız, müziğin evrenselliğine​

inanmanız ve bestesininmazisini bilmenizle alakalıdır.

​

Ben ise bilmediğim​

ve anlamadığım için, sadecebazen​

dinlerken, senfoninin ahenginianlamaya çalışırım.

​

Derinliğini bilmediğim için,​

müziği dinlerken bizzatyaşanmışları, hislerimle yeniden yaşayamam.

​

Ama alakasız da kalamam.​

"Kim bilir, belki ailemiçinde bu ahengi bulamadığımdan,
ortak hiçbir sohbet konumuz olmadığından, iş yaşamıdışındaki​

hususi hayatımda yalnızlığıtercih ettim." ifadelerinize aynen katılıyorum.

​

Kim bilir belki farkında olmadan​

neleri ve kimleri ihmal ettim!Gereği kadar şefkat gösteremedim!​

Beklentilerine cevapveremedim. Sıkıntılarımı izah etmem dahi yetersiz kalıyor.

​

Bakınız saygıdeğer dost,​

sizi tanımıyorum, isminizidahi bilmiyorum,​

fakat ne hikmetse özellerimisizinle paylaşıyorum.​

Belki tanışsak, tartışsak,kabul ve retlerimiz fazlalaşacak.

​

Bir kamu sektöründe​

memur olarak çalışmaktayım.​

Doksan dört yılından itibarenaynı sektördeyim.​

Ticari hayatıma son verdiktensonra, davet üzerine buralarda çalışmaktayım.

​

Bilinmeyen olmaktan kurtulmak için.​

İnsanlara karşı olduğumgibiyimdir. Dostlarım arasında​

bilinmeyenimin olmamasıtercihimdir. ​

Musalla taşına konuncabedenim,​

Yarenlerinim hayırla yâdetmesidir tüm dileğim. ​

Mükemmel değilim!Başaramadım!Siz her zaman sevgiyle kalın.​

Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 3 Haz 2013

• #416

Ey edebin banisi, kalbin sevgi saiki!

Ey sevgiliseni öyle düşündükçe
Bir hüzün doluyor halimin suskun bendine
Ötelerin kadrince makbul olan akide dirliğimde
Ne yapsamda olmuyor, sensizliğin mahzunluğu çöküyor bu sineme




Ne sen sor nede ben sual edeyim
Ben sensizliğin kederiyle her vakit dertliyim
Ne o renkleriyle mümtaz ve masum bir laleyim
Ne de en güzide kokunun sahibi olan naif ve zarif bir gülüm




Hüznün bahtının bir yumağı oldum
Halin kahreden sancısını sensizlikte soludum
Ben bilmem ki bu cihanda ne kadar mahzunum
Biliyordum aciz bir kuldum, senin özleminle yoğruldum




Arz seninle şeref buldu aşk kokundu
Sevdalar bu manada sineme ülfetlerini sundu
Ten mefkûreler için yıllara sari hazırda tutuldu
Kan paklığını seninle bulur, feyzinle kitabı celil okunurdu




Şimdilerde dillenen aşkın sevda şevki
Renklerin ayazını yaşatan, gam salan bir kurşuni
Sahralarda anlatılan muhayyile hasreti
Sensiz olmuyor bir bereketi, alınmıyor edebi lezzeti




Artık yaşamak ne haz verecek dimağa
Ulaşılmaz oldu artık, senden kalan kutlu sırlara
Seninle anlamlaşan övdüğün insanlığa
Sadık kalmadan, unutulan sayfalara senden kalanlara




Ne analar ne de yarlar vefa bilmiyorlar
Sabileri nedense senin özleminle yetiştirmiyorlar
Nefs heveslerini zorluyor, aşkı mizanı unutturuyorlar
Seni seviyorlar vefakat, gereğince anlamadan da düşlüyorlar




Varlığın en mücerret olan bir sebebiyken
Nesillerin en baki emniyeti, o payitahtın şevkiyken
Sen şimdi sensiz iklimlerden haberdarsın, hicran içinde arsın
Sen şimdi yanı başımızda olmasan da iyi ki varsın, kutlu sevdasın




Kalbin sahibini en güzel anlatan bir karsın
Yüreğimize düşen her damlanın ibretine akan bir nazarsın
Sen insanlığa bahşedilen en nadide bağsın, ne latif sedasın
Sen bir aşk, sen bir sevda pınarı olan bulunmaz firkati ummansın




Seninle bakınca sinem coşuyor bir hoş oluyor
Hücrelerim dirliğin içinde yeniden kucaklaşıyor
Âlemi hakikat mana içinde kokuyor, azmi koşturuyor
Varlığınla mübariz olan hakikat yeniden umut içinde kalbi çoşturuyor




Yoksa çekilir mi bu nahoş olan bir hayatı cebir
Mezarlar içinde işleniyor her türlü çirkeflik evet, ne rezil
İnsanlık bu hallerde düşününce değil mi akıl ve ahlak ne kadarda zelil
Ey ruhu tenine kefil, ey vicdanıyla âleme meyil, seninle bir anda olsa hüzünlü seyir




Mustafa CİLASUN​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 3 Haz 2013

• #417

Düşlemeden nasıl düşüneyim ve ne söyleyim!

Click this bar to view the original image of 800x600px and 214KB.

Tükenmiştibir kere işte sabır
Ne kadar dirensem de ve hatta nefesikesemde
Olmuyordu, sıktığım yumruklar nedenduruyordu, göz alıklaşıyordu
Dişler gıcırdıyor, bir hal kalmıyor vehuzur öyle çağırıyordu ki hiç anlatamam

​

Oysa ne münakaşalara girmiştim
Sabrın zaferiyle şevki kıvançlanefeslenmiştim
Çünkü ben kanaatin dilencisi, hakikatingözcüsü bir insanı hevestim
Ne hınç için vardım ve ne de zevkimiçin serdardım, ancak sade bir adamdım

​

Varlık adına âdemle savaşmadım
Ne kadar takatim varsa edep toprağınıkokladım
Hak ve hukuk namına ne varsa gasp içinvaat edilenleri dışlamıştım
Çünkü nihayetinde bir insandım,hatalarla yüzleşen noksandım hiç ayıplamadım

​

Suçlamak mama fiğ kalbi unutmak
Hoşgörüyü bir tafra bırakarak hala sevgiummak
Bizzat rahmetin içinde nefeslenirken,yargıçlığa soyunarak haykırmak
Halime çok ağır gelirdi, nihayetindemühletin yegâne sahibi belliydi ve kimindi

​

Yağmur şimdi başlamıştı anlatmaya
Ar duvarı sıyrılan ve kepazelik içindenefes alana
Şerrin kıskacında inleyen zadelere,nisa naifliğinden çıkan o çılgınlığa
Ölüm dahi ibret için kifayet etmiyorduve hala sahnenin perdesini bırakmıyordu

​

Zapt etmek ve kalbi es geçmek işi
Kalan nefeslerde resmediliyor rengârenkrezilliği
Afişe edilen densizliği ve insankimliğinden azade olan edepsiz halini
Gördükçe ellerimi açıyor ve ağlıyorum,kudretin yegâne sahibinden haz diliyorum

​

Gökyüzüne uzanan nefesi tazeliyorum
Ve nefes nefese halimin sefilliğiniaşkla anıyorum
Kalbin sahibinde ne kadar kalıyorum veonu hakkıyla anlıyor muyum
Ne gül kokusu ne de lalenin busesikesmiyor halimi, yoksa aşktan habersiz miyim

​

Dil şad olsa da artık ben çok acizim
Ne haddimi bilirim ve ne de melalindirliğindeyim
Yorgun ve solgun ahvalimle adeta biryaşayan ölüyüm şimdi neyleyim
Gönlün sayfalarında hüzünle güneşlenirve hicranla baharı sürur içinde nefeslenirim

​

Hazana bir söz söyleyemem resmim
Ne kadar sukutu yaşasam da artıkdiniyor direncim
Ben şimdi ölümle içselliği yaşayanfakirim, umut için sadece dua ederim
Ne zaman vaki olacağını elbette kibilemem ve onun için ibret sahnesini söyleyemem



Mustafa CİLASUN​

​

 

Mustafa Cilasun

KF Ailesinden

Özel Üye

• 4 Haz 2013

• #418

İnsan kimliğin tefekkür nezninde aleniyeti!

Click here to view the original image of 699x466px and 230KB.

Âdemi beşer
Önce insan ve daha sonra
Adam olmayı muhakkak hedefler
Adam olma hakkını kazanmış bireyler
Yaratılma hilkatine göre hareket ederler



Bu insanlar
Asla sığıntı olmayı
Tesadüfe inanarak yaşamayı,
Nedamet duymayı hedeflemezler



Evli olan bir bayan,
Öncelikle kimlere güven
Duyacağını her şartta bilmelidir



Şayet bunu bilmiyorsa,
Emanet kavramına da yabancıdır
Hareket ve kuvvetin
Asıl sahibini bilme zorunluluğumuz mutlaktır



Bilmiyorsak şayet
Bireyleri, beyleri ve hanımları
Sevmenin ahengini sağlayamayacağımızdan
Retlerimizde hüsranı yaşamamız kaçınılmaz olacaktır



Evrende hayatını
İdame ettiren bir âdemoğlu,
Yaratıldığı hilkat üzerine hayatını
İdame ettirmesi kaçınılmaz olandır



Âdemin sulbü
Ve meşrebi, Sosyal
Ve psikolojik analiz gerektirir




Âdem
Mükellef oluncaya kadar
Elbette ki masumdur bu bir hukuktur



Sabiliğin cazibesi
Bir emanet olarak masum
Ve şefkate muhtaç olmasıyla bağlantılıdır


Evrende bulunmak
Mutlaka evrensel olmayı da
Her birey için gerçekleştirmeyecektir


Evrensel olmak için
Kanaat sahibinin niyeti
Cehdi, idraki ve inkişafı
Bir mutlakıyeti gerektirecektir


Evren, kıtaları
Ülkeleri, şehirleri, kasaba
Köy, belde ve mahalleleri kapsadığından


Âdem
Nereye giderse gitsin,
Fani olmadığı müddetçe,
Evrende kalmaya mahkûmdur


Evreni halk eden,
Onun gerçek sahibiyken
Rahmetinin gereği, uyarıcı ve tebliğ
Elçilerini, gaflet derinliğinde ki âdemlere göndermiş


Âdemlerden
İman edenler bu elçilere
"Efendim" diyerek teslim oluyorlar

Birde refikalar
Beylerine efendi derler


Rahmet elçilerin
Efendiliğine itibar ve iman edenler
Asla bir başka efendiye ihtiyaç duymazlar



Mustafa CİLASUN